“Τι χρειάζεται για να γίνει ξανά επιτυχημένη και κερδοφόρα η ελληνική κτηνοτροφία”

Η χώρα μας είναι μια από τις πλουσιότερες σε βιοποικιλότητα στην Ευρώπη. Πριν από χρόνια, η Ελλάδα ήταν μια ιδιαίτερα ανεπτυγμένη αγροτική χώρα και η κτηνοτροφία κατείχε σημαντικό μερίδιο στο ΑΕΠ της οικονομίας μας. Το ΑΚΚΕΛ επισημαίνει τα στοιχεία-κλειδιά για την διάσωση και ανάπτυξη της ελληνικής κτηνοτροφίας, η οποία στοχοποιήθηκε στο μέγιστο από το κυβερνητικό καθεστώς.

Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια ο κτηνοτροφικός τομέας έχει υποστεί σοβαρή μεταμόρφωση. Οι κάτοικοι της υπαίθρου εγκατέλειψαν μαζικά την εκτροφή παραγωγικών ζώων και οι νέοι έχασαν το ενδιαφέρον τους για τα ζώα. Έχουν αναδυθεί τεράστιες κτηνοτροφικές μονάδες που αντιμετωπίζουν όμως δυσκολίες στην επιτυχή πώληση των προϊόντων τους σε λογικές τιμές. Τα φορολογικά και γραφειοκρατικά βάρη αυξάνονται κάθε μέρα που περνά.

Η νέα γενιά έχασε το ενδιαφέρον της για τη γεωργία. Για την προσέλκυση νέων στην κτηνοτροφία, πρέπει να αλλάξει η αντίληψη του κοινού για τον τομέα και να δημιουργηθούν πραγματικά οικονομικά κίνητρα, στην χώρα μας οι νέοι δεν έχουν να δούνε κάτι καλό από την πολιτεία απέναντι στον υπάρχοντα κτηνοτροφικό κόσμο.

Η αποκατάσταση της  κτηνοτροφίας απαιτεί μια συνολική προσέγγιση, που περιλαμβάνει κρατική στήριξη, επενδύσεις, εκσυγχρονισμό, εκπαίδευση και κίνητρα για τους κτηνοτρόφους. Το ΑΚΚΕΛ παρουσιάζει μερικά βασικά βήματα: 

Κρατική στήριξη και χρηματοδότηση

• Επαρκείς και εργασιακές επιδοτήσεις. Χαμηλότοκα δάνεια – στοχευμένη στήριξη των κτηνοτρόφων, ιδιαίτερα των μικρομεσαίων εκμεταλλεύσεων.
• Φορολογικές ελαφρύνσεις – μείωση ΦΠΑ σε ζωοτροφές, κτηνιατρικές υπηρεσίες και εξοπλισμό, μείωση φόρων στα εισοδήματα από αγροτικές δραστηριότητες για νέους αγρότες.
• Υποστήριξη στο πλαίσιο ευρωπαϊκών προγραμμάτων – διευκόλυνση της πρόσβασης σε πόρους στο πλαίσιο της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής της ΕΕ (Κοινή Αγροτική Πολιτική).
• Διαύγεια (το κυριότερο), τα τελευταία έξι χρόνια οι Έλληνες αγρότες βλέπουν τις επιδοτήσεις τους να μεταφέρονται στον κομματικό μηχανισμό της κυβέρνησης και σε ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με τον πρωτογενή τομέα.
• Δωρεάν ή επιδοτούμενη γη – μακροχρόνια μίσθωση κρατικών βοσκοτόπων και αγροκτημάτων.

Βελτίωση της βάσης των ζωοτροφών και της γενετικής

• Ανάπτυξη τοπικής παραγωγής ζωοτροφών – μείωση της εξάρτησης από εισαγόμενα και ακριβά τρόφιμα.
• Επιλογή φυλής – βελτίωση τοπικών φυλών και διασταύρωση τους με φυλές υψηλής παραγωγικότητας.

Εκσυγχρονισμός και ψηφιοποίηση

• Τόνωση των επενδύσεων σε αυτοματοποιημένες φάρμες – χρήση ρομπότ αρμέγματος, αυτόματη σίτιση και έξυπνες τεχνολογίες.
• Ψηφιακές πλατφόρμες – για καλύτερη διαχείριση κοπαδιών, υγεία και παραγωγικότητα των ζώων.

Εκπαίδευση και προσωπικό

• Εκπαίδευση νέων αγροτών – επαγγελματικά μαθήματα και πρακτική άσκηση στο εξωτερικό.
• Ανάπτυξη γεωργικών λυκείων και πανεπιστημίων – αποκατάσταση του ενδιαφέροντος για την κτηνοτροφία στους νέους.

 Επέκταση της αγοράς και προστιθέμενη αξία

• Υποστήριξη στη μεταποίηση των προϊόντων – κίνητρα για την κατασκευή γαλακτοκομείων και σφαγείων.
• Ανάπτυξη Ελληνικών εμπορικών σημάτων – εμπορίας γαλακτοκομικών και προϊόντων κρέατος με εγγυημένη ποιότητα.
• Άμεσες πωλήσεις και αγορές αγροτών – ενθάρρυνση των τοπικών κτηνοτρόφων να πωλούν απευθείας στους καταναλωτές με μικρά ιδιόκτητα σφαγεία και μικρές μονάδες μεταποίησης γάλακτος.

Καταπολέμηση της παραοικονομίας και προστασία των κτηνοτρόφων

• Έλεγχος παράνομων εισαγωγών κρέατος, γάλακτος και γαλακτοκομικών προϊόντων – πρόληψη αθέμιτου ανταγωνισμού.
• Ρυθμίσεις τιμών αντιντάμπινγκ – προστασία από μεγάλες αλυσίδες που έχουν πολύ χαμηλότερες  τιμές.

 Με τη σωστή στρατηγική και τη μακροπρόθεσμη πολιτική, η ελληνική κτηνοτροφία μπορεί να αναβιώσει και να γίνει ανταγωνιστική τόσο στην εγχώρια όσο και στη διεθνή αγορά.