Η φύση μας δείχνει τον δρόμο !

Η φύση μας δείχνει τον δρόμο

Να λέμε και ευτυχώς που δεν τα βρήκαν εργολάβος και Δήμος, ή ότι άλλο συνέβη, και σταμάτησαν τα έργα γύρω από την παλιά Νομική. Γιατί αυτό; Γιατί όπως βλέπουμε στην φωτογραφία, η φύση μας δείχνει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε. Σε λίγο καιρό, σε άναρχη πρασιά μετατρέπεται ο χώρος και σε κανένα χρόνο θα έχει γίνει άναρχο αλσύλλιο. Αντί να γίνουν όλα άναρχα, ας τα κάνουμε με τον σωστό τρόπο. Δηλαδή, ο Δήμος να εγκαταλείψει τις σκέψεις για τσιμέντωμα και πλακάκωμα του χώρου και αντί για 140 θέσεις στάθμευσης, να φυτέψει 140 δένδρα και άλλα καλλωπιστικά φυτά, δημιουργώντας και φαρδύς διαδρόμους, με πλακάκια, για περπάτημα. Έτσι θα έχουμε ένα χώρο ανάσας για τους κατοίκους της γύρω περιοχής, θα σπάσει και το σερί του τσιμέντου που μας πνίγει από παντού. Όσο για θέσεις στάθμευσης, το έχει πει πολλές φορές ο Ποπολάρος, άντε άλλη μια. Έναν σκελετό στο υπάρχον πάρκινγκ πίσω από το «Παπανικολάου» και έναν όροφο, αν μας παίρνει και δυο, χαμηλοτάβανος ο πρώτος, ελεύθερος ο δεύτερος και αμέσως τριπλασιάζονται, σχεδόν, οι θέσεις στάθμευσης. Εννοείται, πως πρέπει να επιστρέψει και η ελεγχόμενη στάθμευση γύρω από το κέντρο, για το πολύ μια ή μιάμιση ώρα. Για περισσότερο, στο «πολυώροφο» πάρκινγκ, το οποίο αν σχεδιαστεί με γούστο, μπορεί να είναι και λειτουργικό και αισθητικά να ενσωματωθεί στον πέριξ αστικό ιστό.

Και ένα βαψιματάκι στις διαγραμμίσεις

Πολύ σωστά πριν καιρό στρώθηκαν τα πρώτα λίγες εκατοντάδες μέτρα στον δρόμο που οδηγεί στο τουριστικό Νυμφαίας και σώθηκαν όσοι ανηφορίζουν από το γκάπα γκούπα. Τώρα όμως, θέλουν και οι διαγραμμίσεις δουλειά. Να βαφτούν και μάλιστα σε όλο το μήκος του δρόμου. Ξέρετε, με βαμμένες διαγραμμίσεις και διευκολύνεται η οδήγηση, αλλά και ένας δρόμος δείχνει συντηρημένος και όχι παραμελημένος. Επιπλέον, προς τα πάνω, αν καθαριστούν οι άκρες του δρόμου από τις πεσμένες πευκοβελόνες, μπορεί να αποκαλυφθούν και πολύτιμα εκατοστά ασφάλτου για περισσότερη ασφάλεια όσον κυκλοφορούν εκεί. Και σιγά τα λεφτά που χρειάζονται για να γίνουν αυτές οι απλές εργασίες που θα κάνουν αγνώριστη, με την καλή έννοια, την διαδρομή. Άλλωστε, δεν χρειάζεται να κάνουμε και γέφυρα…

Έλληνας τηλεθεατής …ενημερώνεται

Μην το γελάτε, σαν τον Αλ Μπάντι έχουμε γίνει βλέποντας την ελληνική τηλεόραση, δηλαδή τα κανάλια των κοτζαμπάσηδων της επαρχίας της Αθήνας. Και λέμε βλέποντας, γιατί την ελληνική τηλεόραση απλά την βλέπεις, δεν την παρακολουθείς, δεν έχει και κάτι να παρακολουθήσεις. Αυτές τις ημέρες, βλέπουμε ένα ακόμη σήριαλ, κοινωνικό. Είχε προηγηθεί της Πισπιρίγκου και τώρα, για να ξεχαστεί ο ΟΠΕΚΕΠΕ, παίζει η Μουρτζούκου. Εντωμεταξύ ξηλώθηκε η Ιατροδικαστική Υπηρεσία Πατρών, αλλά αφέθηκε να λειτουργεί η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. η οποία ένα χρόνο έβλεπε το σήριαλ, έβλεπε να χτίζονται τηλεοπτικές καριέρες και εκπομπές, αλλά το άφηνε να συνεχιστεί. Όταν πήρε εντολή, …έδρασε. Δέστε την φάτσα του Μπάντι. Ε, κάπως έτσι είναι και η δικιά μας. Να κλάψεις δεν μπορεί, ούτε να γελάσεις. Άντε, μέχρι το επόμενο κοινωνικό τηλεοπτικό σήριαλ. Άλλωστε, λεφτά για διαφημίσεις υπάρχουν, τα χώνουν τα καρτέλ αφού τα πάρουν από εμάς.

Ωραία η ιδέα, άστοχη η εκτέλεση της

Πέρασε και δεν ακούμπησε τον ρομαντισμό η εκδήλωση  στο «σπαθί» για την πανσέληνο. Μια ωραία ιδέα αλλά τελείως άστοχη η εκτέλεση της, στην κυριολεξία εκτέλεση. Όχι επειδή το «σπαθί» είναι ηρώο, ήταν λάθος ο χώρος, λάθος ο φωτισμός που έκρυβε το φως της πανσέληνου, αν και μέσα στην πόλη δύσκολα να βρεις φως φεγγαριού, ενώ και τα πλαστικά καθίσματα δεν είχαν θέση σε μα τέτοια εκδήλωση. Και που να γινόταν; Πουθενά. Και λίγο παραπλανητικός ο τίτλος. Για την Κομοτηνή, εκεί έπρεπε να γίνει, όπως έγινε. Από την πόλη, λείπουν και ο πολιτισμός και ο ρομαντισμός. Εδώ και πολλά χρόνια, έχουν αναλάβει να μας εκπολιτίσουν ελίτ που τα ξέρουν, πασχίζουν να δείξουν πως τα ξέρουν και το κακό είναι πως θέλουν να μας τα μάθουν. Τα παιδιά που πήγαν στις παραλίες, περισσότερο την ένιωσαν την πανσέληνο, περισσότερο ρομαντισμό έζησαν.

Μας την έπεσε η ένατη πληγή του Φαραώ;

Πολύπαθη Ροδόπη, δεν μας έφταναν όσα τραβάμε χρόνια τώρα με τις επιλογές μας, όπως φαίνεται μας την έπεσαν και οι ακρίδες. Και όπως τα λένε όσοι γνωρίζουν, ενδεχομένως να μας μείνουν αμανάτι. Όσοι έχουν κήπους, μάλλον τις έχουν ήδη εντοπίσει, κάτι σκουρόχρωμες που χοροπηδάνε αλλά δεν πετάνε. Και άντε ο Φαραώ υποσχέθηκε ότι θα αφήσει τους εβραίους να φύγουν, το πήρε πίσω και τα πρωτότοκα της Αιγύπτου τα χτύπησε η δέκατη πληγή, εμείς τι θα κάνουμε; από μια σύντομη έρευνα, οι βάτραχοι είναι μάλλον οι καλύτεροι θυρευτές των ακρίδων. Ναι, αλλά, αυτή την εποχή τους κυνηγούν οι πελαργοί και πρέπει να περιμένουμε μέχρι να μεταναστεύσουν. Στην τελική, την λύση μπορεί να την δώσει η διατροφή, καθώς σε ορισμένες χώρες, οι ακρίδες χρησιμοποιούνται και σε ανθρώπινη διατροφή, συνήθως αποξηραμένες ή τηγανιτές. Αν το επιλέξουμε, να πρωτοτυπήσουμε, να τις κάνουμε …«Ακρίδες Ντουμπάι»! Με το κατάλληλο μάρκετινγκ, μπορούμε να τις πλασάρουμε σαν κριτσανιστό γλυκό, να τα κονομήσουμε κιόλας. Μια ιδέα θα ήταν να τις δηλώσουμε στον ΟΠΕΚΕΠΕ, αλλά τώρα με την Ρουμάνα εισαγγελέα, δύσκολα τα πράγματα.

Ο Ποπολάρος με Τεχνητή Νοημοσύνη

Έχουμε να δούμε πολλά με την Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ) όσο πιο πολύ εισβάλει στην ζωή μας. Να για παράδειγμα, ο Ποπολάρος έβαλε μια φωτογραφία του και ζήτησε από την ΤΝ να την ζωγραφίσει με το στυλ του Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Το αποτέλεσμα το βλέπετε, ο Ποπολάρος Αναγεννησιακός. Και είμαστε ακόμη στην αρχή. Αυτά που γίνονται σήμερα με εικόνες, βίντεο, ομιλία, σε λίγα χρόνια, ίσως και πιο σύντομα, θα κατακλύσουν τα σόσιαλ, τα ΜΜΕ, την ζωή μας σε τέτοιο βαθμό που θα είναι δύσκολο ως αδύνατο να διαπιστώσουμε τι είναι αλήθεια και τι ΤΝ. Πάντως, αυτό που περιμένει ο Ποπολάρος, είναι η πρώτη ταινία του Χόλυγουντ, αν επιτραπεί να βγει, με ήρωες-πρωταγωνιστές, ηθοποιούς που έχουν αποβιώσει και μάλιστα η πλοκή της ταινίας να είναι στη σημερινή εποχή, ή ως επιστημονική φαντασία. Ε, φανταστείτε ένα Πόλεμο των Άστρων με Κλαρκ Γκέημπελ, Φρανκ Σινάτρα, Ρίτα Χέιγουορθ, Μπέλα Λουγκόζι στον ρόλο, πάντα, του κακού, Χάμφρι Μπόγκαρτ και γιαί όχι Μέριλιν Μονρό.