Να τρώτε καβουροδαγκάνες…

Να τρώτε καβουροδαγκάνες…

Με τίποτα δεν τρωγόμαστε οι πλεμπαίοι, 35% αυξήθηκε ο μισθός, ο κατώτατος, τα τελευταία χρόνια, σε 2000 ετικέτες στα σουπερμάρκετ έπεσαν οι τιμές και ακόμα ερίζουμε για την ακρίβεια. Εντάξει, δεν θα αγοράσουμε φθηνά μπαλόνια ή πολύχρωμους συνδετήρες, αλλά για το καθημερινό μας φαγητό, να παίρνουμε καβουροδαγκάνες, να το ξεπατώσουμε το είδος των καβουριών. Και για επιδόρπιο, παγωτό, του οποίου επίσης μειώθηκε η τιμή. Τι και αν μπαίνουμε στον χειμώνα, να το βγάζουμε από την κατάψυξη και να το γευόμαστε μετά μια ώρα, κάτω από την κουβέρτα. Δηλαδή, νισάφι πια, προσπαθεί η κυβέρνηση να τρώμε βασιλικά και εμείς τον χαβά μας, ακρίβεια και ακρίβεια. Τέτοιοι είμαστε. Άσε που με τόσες νηστείες που έχουμε ως χριστιανοί, μια χαρά με τις νηστήσιμες καβουροδαγκάνες θα την βγάζουμε. Τώρα μένει να βγουν οι σεφ στα πρωινάδικα και να μας μάθουν συνταγές, για να έχουμε ποικιλία στο καθημερινό μας τραπέζι.

Πόσες φυτεύσεις έγιναν με τις αναπλάσεις;

Τώρα που σχεδόν ολοκληρώθηκαν οι αναπλάσεις οδών στην Κομοτηνή, έχετε μετρήσει πόσες φυτεύσεις έγιναν, πόσο πράσινο προστέθηκε στις οδούς που αναπλάστηκαν; Και εκεί που συνεχίζονται οι αναπλάσεις, στην παλιά Νομική, θα γίνουν φυτεύσεις οι το μόνο που φυτεύουμε είναι τα πλακάκια;  Και στις οδούς που δεν αναπλάστηκαν, θα γίνουν φυτεύσεις δένδρων ή θα μπει πράσινο; Να ξέρετε πως κάθε δένδρο είναι ένα τραπεζοκάθισμα λιγότερο. Κάθε πρασιά με πράσινο, πολλά τραπεζοκαθίσματα λιγότερα. Τουλάχιστον, να αποφασίσει ο Δήμος, να έχουν χρώμα πράσινο τα τραπεζοκαθίσματα στην πόλη, έτσι για να λέμε πως αυξήθηκε το πράσινο.

Πάμε ανακύκλωση ή πάμε καύση;

Για 7η συνεχόμενη χρονιά, ο Σχολικός Μαραθώνιος «Πάμε Ανακύκλωση» σε όλα τα σχολεία του Δήμου Κομοτηνής. Και μετά από επτά χρόνια τι πετύχαμε; Η ανακύκλωση στην Ελλάδα και στην πόλη μας φυσικά, πέθανε πριν ξεκινήσει. Τα όποια εργοστάσια ανακύκλωσης, καίγονται το ένα μετά το άλλο και η καύση παίρνει προβάδισμα. Εμείς, στην Κομοτηνή, δεν θέλουμε εργοστάσιο καύσης, θα πάει στην Ξάνθη και ησυχάσαμε… Ησυχάσαμε ή μήπως η ιδιωτική πρωτοβουλία θα αναλάβει εν καιρώ να στήσει ένα τοπικά; Και μάλιστα επιδοτούμενο και μάλιστα θα το πληρώνουμε οι δημότες μέσα από τα δημοτικά τέλη; Αλλά και τώρα, αυτά τα ανακυκλωμένα απορρίμματα στα σχολεία, που καταλήγουν; Μην το ψάχνετε και πολύ, απλά σκεφτείτε πως στην πραγματικότητα, οι εταιρείες που εμφιαλώνουν νερό που τόσο πολύ το καταναλώνουμε, κυρίως το καλοκαίρι, στην ουσία πλαστικά μπουκάλια παράγουν. Και εμείς, αφού πιούμε το νερό, τα βάζουμε με ευλάβεια σε κάδους, πιστεύοντας πως έχουμε κάνει το χρέος μας. Κάποτε μάλιστα, μας είπαν θα τα μαζεύουμε και θα τα επιστρέφουμε με χρηματική αμοιβή. Και πανηγύριζαν όσοι το σκέφτηκαν το μέτρο. Όταν οι εταιρείες είδαν ότι δεν συμφέρει, δεν εφαρμόστηκε ούτε για μια μέρα. Στο τέλος, όλα στην πυρά, έτσι για να σωθεί το περιβάλλον.

Μόνο τα μαγαζιά υπέφεραν από τα έργα;

Το Επαγγελματικό & Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Ροδόπης, απέστειλε επιστολή προς τον δήμαρχο Κομοτηνής με αίτημα την απαλλαγή των επιχειρήσεων από τα δημοτικά τέλη μέχρι την πλήρη ολοκλήρωση των έργων. Θα είχε λογική το αίτημα αν γινόταν πριν ένα χρόνο, ή όταν ξεκίνησαν τα έργα. Και πάλι όμως, έθιξαν τα μέτρα τα έσοδα των μαγαζιών, όσοι δεν έχουν μαγαζί, δεν θίχτηκαν, δεν ταλαιπωρήθηκαν, δεν έχασαν χρόνο καθημερινά στις μετακινήσεις τους, δεν βλαστημούσαν και μόνο στην ιδέα ότι δεν θα βρουν χώρο στάθμευσης; Ε, για όλους αυτούς, υπάρχουν οι εκπρόσωποι τους στον Δήμο, αυτοί που τους ψηφίσαμε. Οι οποίοι, μπορεί και να καλοδούν το αίτημα των επαγγελματικών. Όσο για το αίτημα των πολιτών, ούτε η ελεγχόμενη στάθμευση επανήλθε, ούτε καν συζήτηση έγινε για νέους χώρους στάθμευσης, ούτε για το άπλωμα των τραπεζοκαθισμάτων και το που βαδίζει η Κομοτηνή, ως πόλη κατανάλωσης και μόνο. Δείτε τις στάσεις αστικών και υπεραστικών, δείτε τις φορτοεκφορτώσεις κάθε ώρα της μέρας, δείτε το σλάλομ που κάνουμε για την αποφυγή εμποδίων σε πεζόδρομους και πεζοδρόμια. Και είμαστε τόσο καλή πόλη στην κίνηση όλων, που πάμε και δίνουμε τα φώτα μας στους υπόλοιπους ευρωπαίους.

Είχε και Ρώσους στο Ναβαρίνο;

Εντωμεταξύ, γιατί τρέχουμε για καλύτερους μισθούς, για αγορά σπιτιού ή αυτοκινήτου, προς τι οι επενδύσεις, αφού σε 2-3 χρόνια θα έχουμε πόλεμο με τους Ρώσους και όλα αυτά θα καταστραφούν; Να για παράδειγμα, αν δώσουν οι πρόθυμοι πυρηνικά στην Ουκρανία, άμεσο θα είναι το πυρηνικό μακελειό και τζάμπα τρέχουμε σήμερα για μια καλύτερη ζωή.  Αλλά και αυτοί οι Ρώσοι, παντού ήταν μπερδεμένοι. Και τον Ναπολέοντα νίκησαν και τους ναζί συνέτριψαν και οι απόγονοί τους έχουν αφηνιάσει για ρεβάνς, μέχρι και στην Ελλάδα μπερδεύτηκαν, εκεί στο Ναβαρίνο, με την γνωστή (;) ναυμαχία  στις 20 Οκτωβρίου 1827 όταν έγινε η ναυτική σύγκρουση μεταξύ των στόλων των Μεγάλων Δυνάμεων (Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία) και του τουρκοαιγυπτιακού στόλου, η οποία έκρινε την έκβαση της Ελληνικής Επανάστασης. Φέτος βέβαια, δεν τους καλέσαμε, εδώ δεν καλούμε καλλιτεχνικά σχήματα από Ρωσία, καθώς τίποτα πράκτορες του Πούτιν θα είναι… Άσε που πριν μέρες, αναστάτωσαν τα μισά αεροδρόμια της δημοκρατικής Ευρώπης με τα ντρόουν που έστειλαν (;) από πάνω τους. Κανονικά και της βότκα έπρεπε να της αλλάξουμε το όνομα, να την λέμε …νερό της φωτιάς.

Υπάρχει μόνο σε ξεχασμένες πινακίδες

Να κλείσουμε εισιτήρια οι Κομοτηναίοι, με αεροπλάνο και ΚΤΕΛ, να πάμε Αθήνα στο μετρό να δούμε τα τοπικά προϊόντα μας να κερδίζουν τους Αθηναίους και την αγορά τους. Γιατί αν περιμένουμε να τους δούμε στην Κομοτηνή, ιδίως τους εμπόρους, θα περιμένουμε πολύ ακόμη. Το εκθεσιακό κέντρο στην ΒΙΠΕΚΟ, υπάρχει μόνο σε κάτι ξεχασμένες πινακίδες. Άλλωστε, έχουμε τώρα να ασχοληθούμε με Μέγαρα, στα χορταριασμένα εκθεσιακά κέντρα θα τρέχουμε, για να προβάλουμε τι, τα αγροτοδιατροφικά μας προϊόντα και τα ποτά μας;  Εκθέσεις έχουν στην Ξάνθη, στην Καβάλα, στην Αλεξανδρούπολη, εμείς είμασταν πρωτοπόροι, αλλά την μπουχτίσαμε την έκθεση στην ΒΙΠΕΚΟ, ας κάνουν εκθέσεις οι άλλοι που έχουν και κάτι να δείξουν…