Η Not For $ale κυκλοφορεί το “The 47th”: έναν προειδοποιητικό ύμνο για την κατάσταση της δημοκρατίας

Με το ντεμπούτο single τους, “The Pretender”, οι Not For $ale έκαναν θραύση στην πολιτική ροκ σκηνή, καταγγέλλοντας ονόματα, αντιμετωπίζοντας όσους βρίσκονται στην εξουσία και προκαλώντας τους ακροατές να αμφισβητήσουν την κατεύθυνση της δημοκρατίας. Τώρα, το project επιστρέφει με το “The 47th”, μια πιο έντονη και βαθυστόχαστη δήλωση που κινείται από την καθαρή αγανάκτηση σε μια βαθιά και οδυνηρή κριτική των συστημάτων που επιτρέπουν στον αυταρχισμό να ανθίσει.

Σε αυτό το νέο single, το Not For $ale αναλύει την κουλτούρα της παραπληροφόρησης, την πολιτική του θεάματος και τη θεσμική διάβρωση, προειδοποιώντας για ένα σημείο καμπής όπου η δημοκρατία κινδυνεύει να στραφεί προς κάτι πολύ πιο σκοτεινό. Είναι ένα τραγούδι βασισμένο στο επείγον και την ανθεκτικότητα, διαποτισμένο με ακατέργαστη ενέργεια και μια βαθιά ανησυχία για την πορεία προς τα εμπρός.

Μιλώντας για την προέλευση του τραγουδιού, ο καλλιτέχνης θυμάται μια στιγμή βαθύτατου αποπροσανατολισμού: «Το τραγούδι γεννήθηκε από έναν εσωτερικό ίλιγγο. Έμεινα άναυδος από αυτή την πολιτική απόφαση, έναν βάναυσο παραλογισμό που με άφησε παράλυτο. Άφωνο, ακυβέρνητο. Η σιωπή με τύλιξε, όχι από ηρεμία, αλλά από σοκ. Μετά από λίγες μέρες άρνησης, το γράψιμο έγινε αναγκαιότητα. Σιγά σιγά, ανέκτησα τη φωνή μου, πιο δυνατή, πιο κοφτερή, αντανακλώντας την ακατανοησία μου. Αργότερα ήρθε ο θυμός και η επείγουσα ανάγκη για δράση. Ο τόνος του τραγουδιού αντανακλά αυτή την ένταση: δεν επιδιώκει να καταπραΰνει, αλλά να αφυπνίσει».

Καθώς η πραγματικότητα καθιερωνόταν, η αρχική σιωπή μετατράπηκε σε καλλιτεχνική πρόκληση. Ο καλλιτέχνης περιγράφει το The 47th ως άμεση απάντηση στην αυξανόμενη κανονικοποίηση της κατάχρησης εξουσίας: «Καθώς περνούσαν οι μέρες, οι παραλογισμοί γίνονταν εμφανείς. Κάθε δήλωση, κάθε χειρονομία φαινόταν μέρος μιας παράστασης όπου η αλήθεια είχε γίνει ένα εύπλαστο στήριγμα. Αυτό το έργο καταγγέλλει την απολυταρχία και τη συγκέντρωση εξουσίας στα χέρια ενός ανθρώπου με υπερβολικό εγώ. Δεν πρόκειται για πολιτική διαφωνία, αλλά για μια δομική κατάρρευση, μια μετατόπιση προς την αυταρχική κάθετοτητα όπου η λέξη γίνεται νόμος. Οι έλεγχοι και οι ισορροπίες διαβρώνονται και η επίσημη αφήγηση γίνεται μια επιβεβλημένη πλοκή. Σε αυτό το πλαίσιο, το The 47th λειτουργεί ως αντεπίθεση, απορρίπτοντας τη σκηνοθετημένη παράσταση, απορρίπτοντας την άνεση της σιωπής. Αμφισβητεί, ενοχλεί, εκθέτει. Δεν είναι ένα τραγούδι που προσπαθεί να πείσει, αλλά να αφυπνίσει τους ανθρώπους. Είναι μια υπενθύμιση ότι η τέχνη μπορεί ακόμα να είναι ένας χώρος αντίστασης, ένας χώρος για σαφήνεια».

Αυτή η αίσθηση του επείγοντος αντικατοπτρίζεται στην ηχητική αρχιτεκτονική του τραγουδιού. Μουσικά, το κομμάτι ξεκινά ωμό και αφιλτράριστο, τόσο για να υπογραμμίσει το σοκ όσο και για να ταρακουνήσει όσους παρασύρονται, ή μάλλον εξαπατώνται, από την πατριωτική ρητορική. Ομιλίες που, κάτω από τον ενοποιητικό τους τόνο, αποκαλύπτουν έναν μηχανισμό ελέγχου, μια ρητορική κυριαρχίας. Ο ήχος είναι άμεσος, αμείλικτος, σαν χτύπημα στην πρόσοψη. Χωρίς προοίμιο, χωρίς παρηγοριά, απλώς ένα άνοιγμα που δηλώνει ξεκάθαρα: «Ξυπνήστε».

Κάθε στοιχείο του The 47th αντανακλά αυτή την εσωτερική ένταση: τον διάλογο μεταξύ ενστίκτου και δομής, συναισθήματος και ελέγχου. Όπως σε κάθε κομμάτι στο Not For $ale, συνέθεσα και ηχογράφησα όλα τα όργανα μόνος μου. Για το The 47th, η κιθάρα και τα φωνητικά ήταν ενσωματωμένα, τροφοδοτούμενα συνεχώς το ένα από το άλλο σε μια αμοιβαία ανταλλαγή. Ούτε οδηγούσαν ούτε ακολουθούσαν, ανταποκρίνονταν, προκαλούσαν και προωθούσαν το ένα το άλλο. Αυτός ο ενστικτώδης διάλογος διαμόρφωσε την ένταση του κομματιού και του έδωσε συναισθηματική συνοχή. Τα ντραμς σφυρηλάτησαν τη μορφή του τραγουδιού. μέσα από αυτά αναδύθηκαν τα διαλείμματα, οι αναστολές, τα ρυθμικά ρήγματα. Καθοδήγησαν την ενέργεια και τα σημεία έντασης. Στη συνέχεια, το μπάσο μπήκε για να αγκυροβολήσει τον χαρακτήρα και την ορμή του κομματιού, προσθέτοντας βάρος και ορμή.

Ωστόσο, το The 47th σηματοδοτεί επίσης μια κρίσιμη αλλαγή στη δημιουργική διαδικασία των Not For $ale: ένα άνοιγμα μετά από χρόνια πλήρους ανεξαρτησίας. «Αυτό που άλλαξε με το The 47th ήταν η προσοχή που δόθηκε στη μίξη και το mastering. Σε αυτό το στάδιο, στράφηκα σε εξωτερική συνεργασία, κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Μέχρι τώρα, πάντα διαμόρφωνα τα πάντα μόνος μου, από την πρώτη συγχορδία μέχρι την τελική απόδοση. Αυτή τη φορά, επέλεξα να ανοιχτώ, να περιβάλλω τον εαυτό μου για να βελτιώσω το ηχητικό υλικό, να εμβαθύνω στην ακρίβεια και τη συνοχή. Και μπορείτε να το ακούσετε. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ξεχωριστό από οτιδήποτε έχω κάνει πριν. Ο ήχος είναι πιο δυναμικός, με περισσότερα επίπεδα. Κάθε στοιχείο βρίσκει τη θέση του με καθαρότητα και ένταση. Είναι ένα μονοπάτι που σκοπεύω να συνεχίσω σε μελλοντικές κυκλοφορίες».

Με το The 47th, το Not For $ale διευρύνει την αποστολή του: πέρα από τη διαμαρτυρία, στην αντιπαράθεση και πέρα από τον θόρυβο, στο νόημα. Το θέμα είναι ταυτόχρονα μια προειδοποίηση και μια αφύπνιση: η τέχνη, όταν στέκεται σταθερή, μπορεί ακόμα να διαπεράσει την ομίχλη.

“The 47th”: https://open.spotify.com/intl-pt/album/0fySDSgo64ub8FLKY4TiOq