ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΑ ΜΥΑΛΑ – ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΕΣ

“Συνελήφθη 40χρονος για τον βιασμό της 14χρονης κόρης του – «Πίνω για να ξεχάσω τι μού κάνει ο πατέρας μου» είπε το κορίτσι”

“Στον ανακριτή ο 55χρονος που συνελήφθη για γενετήσια πράξη σε βάρος 8χρονης στη Χαλάστρα Θεσσαλονίκης” 

 “Στην σύλληψη ενός 47χρονου προχώρησαν αστυνομικοί της ασφαλείας Λαυρεωτικής, ο οποίος κατηγορείται για τον βιασμό ανήλικου κάτω των 15 ετών”   

****************

Όλες οι παραπάνω προτάσεις δεν είναι τίτλοι από διάφορα βιβλία αλλά είναι τίτλοι ειδήσεων που ακούμε καθημερινά από τηλεόραση και παρουσιάζονται πλέον σαν μια καθημερινότητα. Ιστορίες κακοποίησης, βιασμού ανηλίκων, πορνεία, αρπαγή ανηλίκων είναι από τα καθημερινά ζητήματα που είναι στην δημοσιότητα προκαλώντας φρίκη, τρόμο και ντροπή στην κοινωνία. Κανείς δεν περίμενε ότι υπάρχει τόση βία και τόση απαξία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ζωής. Ειδικότερα η βία κατά των ανηλίκων προκαλεί σόκ και προβληματισμούς στην κοινωνία.

Η αύξηση των περιστατικών σεξουαλικής κακοποίησης δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Δυστυχώς σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες υπάρχει το φαινόμενο κακοποίησης ανηλίκων σε μεγάλα ποσοστά. Η παιδεραστία είναι παντού. Μπορεί να είναι φίλος σου, γείτονας σου, μέλος οικογένειας σου. Δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο προφίλ του παιδεραστή. Είναι μια άθλια διαστροφή και δεν έχει να κάνει με τη μόρφωση, μπορεί να είναι πλούσιοι, φτωχοί, μορφωμένοι ή λιγότερο μορφωμένοι. Ένα όμως είναι το σίγουρο. Τα απροστάτευτα παιδιά είναι καθημερινά θύματα και στις περισσότερες φορές είναι εκείνα που έχουν υποστεί την βία και κινδυνεύουν άμεσα χωρίς να μπορούν να το μαρτυρήσουν.

Η οικογένεια και το σχολείο έχουν σημαντικό ρόλο για την προστασία τους και για την ενημέρωση τους. Αλλά τι γίνετε όταν η βία προέρχεται εκ των έσω? Πως προστατεύω τον ανήλικο αν ο εχθρός είναι από μέσα?

Η αυστηροποίηση ποινών, η παραδειγματική τιμωρία του δράστη, η πραγματική έκτιση ποινής χωρίς δικαίωμα αναστολής, η προτεραιότητα εκδίκασης της υπόθεσης είναι από τα λίγα που μπορούν να εφαρμοστούν. Η παραδειγματική τιμωρία των δραστών σημαίνει όχι να καταδικάζονται σε πολυετείς καθείρξεις και να μένουν στη φυλακή ελάχιστα αλλά να να εκτίσουν την ποινή στη φυλακή μέχρι να αποβιώσουν. Η θανατική ποινή σίγουρα θα είναι μια λύτρωση για τους παιδεραστές. Γιαυτό πρέπει μέχρι θανάτου να εκτίσουν την ποινή τους και από τη φυλακή να οδηγηθούν στο νεκροταφείο.

Εν κατακλείδι, θέλω να τονίσω ότι τα αρρωστημένα μυαλά που πράττουν ποινικά κολάσιμες πράξεις εις βάρος ανηλίκων πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Η άσκηση βίας αλλά και η παιδεραστία είναι κάτι σιωπηλό, είναι σαν ένα βαμβάκι που πέφτει κάτω και δεν κάνει θόρυβο. Δεν το ακούς, δεν έχει θόρυβο και δεν καταλαβαίνεις ότι συμβαίνει. Ως κοινωνία πρέπει να έχουμε αντανακλαστικά, να βλέπουμε, να παρατηρούμε και αν δεν πάει κάτι καλά με ανήλικα παιδιά να το καταγγείλουμε. Να μην κλείνουμε τα μάτια, ούτε τα αυτιά μας. Να πάρουμε πρωτοβουλίες, να τολμάμε και να παλέυουμε. Αργήσαμε? Ίσως ναι, ίσως όχι. Καθημερινά έχουμε θύματα με ανήλικα παιδιά. Ποτέ δεν είναι αργά για τίποτα.

ΜΕΜΕΤ ΝΤΕΝΙΖ   = ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΝΟΜΙΚΗΣ ΔΠΘ

* ΑΠΟΦΟΙΤΟΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΝΟΜΙΚΗΣ ΔΠΘ

* ΑΠΟΦΟΙΤΟΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΔΠΘ

* ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΔΠΘ

* ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ ΔΠΘ.