Βρισκόμαστε ήδη στη δεύτερη φάση υλοποίησης του χάρτη Μπάιντεν: Το κλείσιμο του Κυπριακού με όχημα την ενέργεια !

Στις 8 Σεπτεμβρίου 2016 η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ συνεδρίασε με θέμα τις εξελίξεις στα ενεργειακά της Αν. Μεσογείου, παρουσία του τότε Πρέσβεως της Κυπριακής Δημοκρατίας (δείτε τα πρακτικά ΕΔΩ).

Στην επιτροπή προήδρευσε η Ιλένα Ρος-Λέτινεν (Πρόεδρος της Subcommittee on the Middle East and North Africa). Στον εναρκτήριο λόγο της είπε:

“Μετά την ανακάλυψη του φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο, οι σχέσεις του Ισραήλ με την Ελλάδα και την Κύπρο έχουν βελτιωθεί. Ενώ βρισκόμασταν [σε επίσημη επίσκεψη το καλοκαίρι του 2016] στην Κύπρο, μας είπαν ότι οι Κύπριοι εργάζονται για να ενώσουν τις χώρες της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου για να δημιουργήσουν ένα πολυμερές φόρουμ που θα περιλαμβάνει το Ισραήλ. Κύπριοι αξιωματούχοι μας είπαν ότι θεωρούν τους εαυτούς τους μέρος του στρατηγικού βάθους του Ισραήλ και σχεδιάζουν να συνεργαστούν στενά με το Ισραήλ σε θέματα αντιτρομοκρατίας, ασφάλειας και εμπορίας ανθρώπων.

Ήταν σαφές ότι η ενέργεια έχει αναδειχθεί ως βασικό κίνητρο που μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση του Κυπριακού και να τερματίσει την κατοχή του βόρειου τμήματος της Κύπρου από την Τουρκία.

Ένας πιθανός αγωγός που θα μεταφέρει κυπριακό και ισραηλινό φυσικό αέριο προς την Τουρκία θα μπορούσε όχι μόνο να βελτιώσει τις σχέσεις στην περιοχή, αλλά θα μπορούσε στη συνέχεια να διοχετευθεί στην Ευρώπη. Αυτό θα βοηθούσε τους ευρωπαίους φίλους μας να μειώσουν την εξάρτησή τους από τη ρωσική ενέργεια και να μειώσουν τη ρωσική επιρροή σε αυτόν τον τομέα”.

Λίγο αργότερα η Ρος-Λέτινεν τόνισε ότι, “η Κύπρος είναι προφανώς ιδανική για να αποτελέσει το επίκεντρο της περιοχής, με αγωγούς προς όλες τις κατευθύνσεις. Η Κύπρος μπορεί να συνδεθεί ταυτόχρονα με το Ισραήλ, την Αίγυπτο, την Ελλάδα, την Τουρκία, αλλά δεν είναι απαραίτητο να ολοκληρωθούν όλες αυτές οι διασυνδέσεις ταυτόχρονα”, ενώ πρόσθεσε, “νομίζω αυτό που πρέπει να δούμε τώρα μετά την εξομάλυνση των σχέσεων Ισραήλ και Τουρκίας, είναι το αν μπορεί να επιτευχθεί μια λύση στο νησί της Κύπρου, που θα ξεκλειδώσει την δυνατότητα κατασκευής αγωγού από το Ισραήλ μέσω Κύπρου προς την Τουρκία…”

 

Εν συνεχεία η Ρος-Λέτινεν έθεσε το ερώτημα:

“Έχω λοιπόν την απορία, τι έρχεται πρώτο; Προσπαθούμε να δουλέψουμε σε όλα τα διαφορετικά μέτωπα για να δούμε ποιό μπορεί να προηγηθεί; Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να συνεχίσουν να διαδραματίζουν ενεργό ρόλο στην προσπάθεια να ανακαλύψουν ποιά είναι η γεωπολιτική λύση, να βρουν τα εμπόδια και να τα αφαιρέσουν, ώστε ο ιδιωτικός τομέας [σσ. εταιρείες υδρογονανθράκων] να βρει τις εμπορικά βιώσιμες λύσεις και να μπορέσει να προχωρήσει”.

 

Ο συσχετισμός με τον χάρτη Μπάιντεν

Διευκρινίζεται ότι ο αγωγός φυσικού αερίου από τα κυπριακά και ισραηλινά κοιτάσματα διαμέσου της Κύπρου προς την Τουρκία, αποτελεί βασικό στοιχείο του γνωστού χάρτη Μπάιντεν (όπως αποτυπώνεται παραπάνω με κόκκινο περίγραμμα και την επισήμανση: “Aphrodite/Cyprus/Turkey”). Ο αγωγός ξεκινάει από το κοίτασμα Αφροδίτη (το οποίο εκτείνεται και εντός της ισραηλινής ΑΟΖ) με όδευση Βόρεια προς την Κύπρο και εν συνεχεία στην Τουρκία.

Ο “προφητικός” χάρτης Μπάιντεν (δημιουργήθηκε πριν το 2015, πιθανότατα το 2014, δείτε ΕΔΩ και ΕΔΩ), χαρτογραφήθηκε από χαρτογράφους και διπλωμάτες ειδικούς σε θέματα ενέργειας υπό τις οδηγίες του τότε αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν, από την Υπηρεσία Ενεργειακών Πόρων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ (Bureau of Energy Resources). Ο Άμος Χόκσταϊν (για τον οποίο θα μιλήσουμε παρακάτω) ήταν ο “αρχιτέκτονας” του χάρτη. Tο δημοσίευμα του mcclatchydc.com (05/06/2019, όπου αποδεσμεύτηκε για πρώτη φορά ο χάρτης), ξεκινάει κάπως έτσι: “o οδικός χάρτης για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή βρίσκεται σε έναν πραγματικό χάρτη που κρέμεται στον Λευκό Οίκο και παρουσιάζει σταθμούς παραγωγής ενέργειας, τερματικούς σταθμούς αερίου και άλλα φιλόδοξα έργα αγωγών”.

“Χάρτης Μπάιντεν” (σε μεγαλύτερη ανάλυση ΕΔΩ) με τίτλο: Επιλεγμένες ενεργειακές υποδομές στην Αν. Μεσόγειο. U.S. Department of Energy, Bureau of Energy Resources, Washington, D.C. Πηγή: mcclatchydc.com (δημοσιεύτηκε 05/06/2019)

Επιγραμματικά σε προηγούμενο άρθρο μας (15/10/22) γράφαμε σχετικά με τον χάρτη ότι μεταξύ των πολλών παραδοξοτήτων που παρουσιάζει είναι και οι εξής:

“-Αποτυπώνει λεπτομερώς τα νοτιοανατολικά όρια της υποτιθέμενης «τουρκικής υφαλοκρηπίδας» όπως αυτά κατατέθηκαν στον ΟΗΕ (18/05/2020), πλην των προβλέψεων του τουρκολιβυκού ψευδομνημονίου.

-Δεν αποτυπώνει τον αγωγό EastMed (βλ. λεπτομερή ανάλυση του iEpikaira) αλλά προβλέπει αγωγό φυσικού αερίου μέσω Τουρκίας που αποτελεί πάγιο αίτημα/επιδίωξη της γείτονος.

-Εξαφανίζει την επήρεια του συμπλέγματος Μεγίστης στην ΑΟΖ, χαρίζει δηλαδή στην Τουρκία όλη την ΑΟΖ ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού που τέμνει την Ρόδο [περιοχή στην οποία το Oruc Reis προέβη σε παράνομες έρευνες επι 4,5 μήνες και δεν συμπεριλήφθηκε στην ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία τμηματικής οριοθέτησης ΑΟΖ. Σημειώνεται ότι η Τουρκία είχε αδειοδοτήσει έρευνες στην TPAO από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 μέχρι τον 28ο Μεσημβρινό! (ακούστε μετά το 27:40 του ηχητικού)], ή αποτυπώνει το σύμπλεγμα εντός τουρκικής επικράτειας.

-Παρουσιάζει ισχυρές ενδείξεις προσάρτησης των κατεχομένων“.

Οι ΗΠΑ θέλουν την Τουρκία στο παιχνίδι της Αν.Μεσογείου

Επανερχόμενοι στην εξαιρετικά διαφωτιστική ακρόαση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, πέραν της Ρος-Λέτινεν και ο τότε βοηθός υπουργός Εξωτερικών ΗΠΑ, Τζόναθαν Ελκαϊντ, επιβεβαίωσε ότι:

“Έχουν γίνει συζητήσεις όχι μόνο για εξαγωγές [σσ. φυσικού αερίου] στην Κύπρο και στην Ελλάδα αλλά ακόμη και στην Τουρκία”.

Στην επιτροπή βασικός ομιλητής ήταν ο τότε Ειδικός Απεσταλμένος και νυν Ανώτερος Σύμβουλος Ενεργειακής Ασφάλειας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Άμος Χόκσταϊν (πολέμιος του EastMed και πρωτεργάτης του αμερικανικού non-paper), ο οποίος μεταξύ άλλων δήλωσε ότι:

“Για να μπορέσει να συνειδητοποιήσει το οικονομικό όφελος της ενεργειακής ασφάλειας [η Τουρκία], πρέπει να συνάψει συμφωνία με την Κύπρο, γιατί ο αγωγός που θα οδεύει από το Ισραήλ στην Τουρκία περνάει από την ΑΟΖ της Κύπρου. Και πραγματικά ελπίζω και πιστεύω ότι η Τουρκία κατανοεί την κρίσιμη φύση και τη στρατηγική φύση ή το στοιχείο που έχει προστεθεί στις συζητήσεις για το Κυπριακό, δηλαδή την ενέργεια”.

Στη συνέχεια ο Χόκσταϊν ξεκαθάρισε:

“Μπορώ λοιπόν να σας πω ότι προσωπικά επικροτώ δημόσια τις υπεράκτιες ανακαλύψεις της Κύπρου. Μιλάω σε εβδομαδιαία βάση με τον Υπουργό Λακκοτρύπη και άλλους υπουργούς στην Κύπρο για να δούμε πώς μπορούμε να είμαστε σε θέση να στηρίξουμε την Κύπρο”.

Όταν ερωτήθηκε εάν οι συνομιλίες για τα ενεργειακά που είχε με τους Τούρκους, είχαν επηρεαστεί από το πραξικόπημα στην Τουρκία (15/07/2016), απάντησε:

“Οι συνομιλίες, σε περιφερειακό επίπεδο, συνεχίζονται. Έχω δει τον υπουργό [σσ. τότε υπουργό Ενέργειας και Φυσικών Πόρων, τον γαμπρό του Ρ.Τ. Ερντογάν, Μπεράτ Αλμπαϊράκ] δύο φορές από τότε και μιλούσα μαζί του στο τηλέφωνο σχεδόν κάθε εβδομάδα”.

Ενώ στην ερώτηση: “Εάν δεν μπορεί να επιτευχθεί συμφωνία για την ενοποίηση της Κύπρου, είναι κατά τη γνώμη σας ανοικτή η επιλογή να διοχετευτεί το κυπριακό και ισραηλινό φυσικό αέριο στην Αίγυπτο -ίσως και η χρήση των αιγυπτιακών τερματικών σταθμών LNG για την εξαγωγή [του φυσικού αερίου σε άλλους προορισμούς]- η πιο πιθανή πρώτη φάση ενεργειών στην Ανατολική Μεσόγειο;” ο Χόκσταϊν απάντησε: “Αν δεν υπάρχουν άλλες εξελίξεις από τώρα και στο εξής, νομίζω ότι αυτό είναι το πιο πιθανό σενάριο για την πρώτη φάση (phase one)”. Αυτό λέχθηκε το 2016…

Ο Χόκσταϊν εδώ αναφέρεται στο σενάριο της μεταφοράς και εν συνεχεία της μετατροπής μέρος του ισραηλινού φυσικού αερίου σε LNG στην Αλεξανδρέττα και του κυπριακού και λοιπού ισραηλινού στα αιγυπτιακά τερματικά LNG, στο Idku ή στην Damietta στο δέλτα του Νείλου (όπως αποτυπώνεται και στο χάρτη Μπάιντεν με την επισήμανση: “BG to Idku LNG Plant” και Noble Energy-Union Fenosa to Damietta LNG plant”).

Ειρήσθω εν παρόδω υπενθυμίζεται ότι ήδη από το 2021 υπάρχει συμφωνία εξαγωγής φυσικού αερίου από την κυπριακή και την ισραηλινή ΑΟΖ, υποθαλάσσια μεταφορά στην Αίγυπτο και μετατροπή σε LNG (δείτε ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ). Άρα η “πρώτη φάση” (phase one, δηλαδή υγροποίηση και μεταφορά του φυσικού αερίου με πλοία) των σχεδιασμών έχει ολοκληρωθεί και ήδη οδεύουμε (ή διανύουμε) στην δεύτερη (phase two, η οποία αφορά στη μεταφορά μέσω αγωγών η οποία προϋποθέτει οριοθετήσεις ΑΟΖ).

Σημαντικό είναι επίσης να διευκρινιστεί ότι η εκπεφρασμένη θέση των Ηνωμένων Πολιτειών για την επίλυση του Κυπριακού, ξεκαθαρίστηκε για άλλη μια φορά σε άλλη ακρόαση (στις 01/12/22, ενώπιον της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας υπό του Ρόμπερτ Μενέντεζ), της υποψήφιας πρέσβεως των ΗΠΑ στην Κύπρο, Τζούλι Φίσερ, κατά την οποία η Αμερικανίδα διπλωμάτης ανέφερε ότι είναι απαράδεκτο το status quo που παραπέμπει σε κατοχή, και δεσμεύτηκε για την δρομολόγηση ενεργειών που θα οδηγήσουν σε λύση στο πλαίσιο μιας Διζωνικής, Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα(!).

 

Συμπεράσματα και ερωτήματα

Εν κατακλείδι, λαμβάνοντας υπόψη τις τοποθετήσεις των Αμερικανών αξιωματούχων σε συνδυασμό με τον χάρτη Μπάιντεν, οδηγούμαστε στα εξής συμπεράσματα/ερωτήματα:

-Τα ενεργειακά αποτελούσαν καταλύτη και κινητήριο δύναμη των προσπαθειών επίλυσης του Κυπριακού τα τελευταία χρόνια -και θα συνεχίσουν να είναι-, παρότι ουδέποτε αυτό έγινε δημοσίως γνωστό από τα εμπλεκόμενα μέρη κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων. Ο ίδιος ο Μπάιντεν όμως δήλωνε (ΕΔΩ και ΕΔΩ) από το 2014 (όταν ήταν αντιπρόεδρος, και πριν κατασκευαστεί ο χάρτης Μπάιντεν) ότι το φυσικό αέριο θα δώσει τη λύση στο Κυπριακό.

-Ο χάρτης Μπάιντεν (ο οποίος βαθμηδόν υλοποιείται ΕΔΩ) που κατασκευάστηκε από το ίδιο το Στέιτ Ντιπάρτμεντ -ως εκ τούτου οφείλει να αντιμετωπίζεται με την δέουσα βαρύτητα-, αποτυπώνει όλες τις τρέχουσες εξελίξεις στην Αν. Μεσόγειο και αυτό οφείλει να μας κρατά σε εγρήγορση για ότι πρόκειται να ακολουθήσει (ΕΔΩ και ΕΔΩ).

-Από τις παραπάνω καταθέσεις των Αμερικανών αξιωματούχων δεν προκύπτει πουθενά η ανάμιξη της Ελλάδας στις διεργασίες/εξελίξεις που αφορούν την Αν. Μεσόγειο. Αυτό άλλωστε αποτυπώνεται και στον χάρτη Μπάιντεν ο οποίος ευνοεί εξόφθαλμα τις τουρκικές θέσεις (περισσότερα ΕΔΩ) και το όραμα της “Γαλάζιας Πατρίδας”.

-Οι αξιωματούχοι της Κυπριακής Δημοκρατίας -οι οποίοι συμμετείχαν από το 2016 (αν όχι νωρίτερα) στις συνομιλίες εν γνώσει του Ν. Αναστασιάδη- προφανώς συναινούσαν στην κατασκευή ενός αγωγού προς την Τουρκία εις βάρος του EastMed, καίτοι δημοσίως εμφανίζονταν υπέρ του τελευταίου.

-Στις τοποθετήσεις των Αμερικανών αξιωματούχων δεν έγινε απευθείας αναφορά στον EastMed (παρεκτός του Χόκσταϊν ο οποίος διευκρίνισε σε κάποιο σημείο ότι ήταν αντίθετος στον αγωγό λόγω του κόστους κατασκευής. Περισσότερα επί του θέματος αναλυτικά ΕΔΩ και ΕΔΩ) αρά το non-paper ανέκαθεν -ήδη από το 2016!- ανταποκρινόταν στην αμερικανική στρατηγική και δύσκολα θα αναιρεθεί, ασχέτως αν οι δημόσιες δηλώσεις των Αμερικανών (συμπεριλαμβανομένου και του πρώην ΥΠΕΞ Μ. Πομπέο) πριν από την διαρροή του ήταν συγκρατημένες μεν, αλλά υπέρ του αγωγού.

-Η εξασφάλιση πολλαπλών εξαγωγικών προορισμών για το ισραηλινό φυσικό αέριο, αντί του “περιοριστικού” -κατά τους Αμερικανούς- EastMed, ευνοεί την Τουρκία, η οποία μετατρέπεται σε βασικό κόμβο μετακομιδής φυσικού αερίου (hub) προς την Ευρώπη (περισσότερα ΕΔΩ).

Πηγή: i-epikaira.blogspot.com