Δεν έχω αυτοπεποίθηση»: Πώς μπορείτε να βοηθήσετε έναν έφηβο να το ξεπεράσει για πάντα!

Αν κάτι επιθυμούμε όλοι οι γονείς είναι να βλέπουμε τα παιδιά μας να ανθίζουν και να βγαίνουν με αυτοπεποίθηση στη ζωή.

Από την Ειρήνη Γεωργίου MSc. ΑΠΘ, Ψυχολόγος ΕΚΠΑ, Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt, Stress Management Trainer

Ένα παιδί που μεγαλώνει μέσα σε μια ισορροπημένη οικογένεια, συνήθως εισέρχεται στην εφηβεία με αυξημένη αυτοπεποίθηση και θετική αυτό-εικόνα. Ωστόσο δεν υπάρχει «συνταγή» επιτυχίας και για πολλούς γονείς, η ανατροφή των παιδιών είναι πρόκληση και ακόμη περισσότερο όταν φτάνει η εφηβεία. Σε αυτήν την περίοδο της ζωής του και το πιο καλά «θωρακισμένο» παιδί, μπορεί να χάσει για λίγο τη σταθερότητά του.

-Αυξημένες ακαδημαϊκές απαιτήσεις

-Αυξημένος ανταγωνισμός για επιδόσεις τόσο σε μαθήματα όσο και σπορ

-Ανάγκη να επιβεβαιωθεί ερωτικά

-Ανάγκη να γίνει μέλος της δημοφιλούς ομάδας παιδιών (ή έστω της ομάδας στην οποία επιθυμεί να ανήκει)

-Ανταγωνισμός και συνεχόμενη σύγκριση με “πετυχημένα” παιδιά ή άλλα πρότυπα μέσω social media

-Πιθανό bullying και άλλα τραυματικά γεγονότα.

Όσα χρειάζονται πραγματικά οι έφηβοι για να πιστέψουν στον εαυτό τους

Φυσικά, δεν αρκεί να αναγνωρίσουμε ότι η εφηβεία θέτει προκλήσεις. Και αντίθετα με ό,τι συχνά προτείνουν διάφοροι coaches, η αυτοπεποίθηση δεν χτίζεται δυστυχώς μέσα από τεχνικές και ασκήσεις. Πρέπει να έχετε πάντα στο νου σας ότι αυτοπεποίθηση σημαίνει αποδοχή και αγάπη για τον εαυτό μας. Είναι σχεδόν συνώνυμα.

Έτσι λοιπόν:

-Ενισχύστε τον έφηβο να δημιουργήσει μια θετική, αλλά ρεαλιστική εικόνα για τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει, αποδεχτείτε το παιδί σας στην ολότητά του, δηλαδή αγκαλιάστε τόσο τα δυνατά όσο και τα αδύνατα σημεία του. Θα βοηθούσε επίσης να κάνατε το ίδιο κάνετε κι εσείς για τον εαυτό σας!

-Να δίνετε έμφαση στην επιμέλεια και στο ποσό επένδυσης (χρόνου, ενέργειας) που έκανε ένας έφηβος σε σχέση με το αποτέλεσμα που έφερε. Μη συνδέετε δηλαδή μια επιτυχία με προσωπική ευφυία ή “ταλέντα”. Δεν πρέπει να λέτε, “μπράβο, είσαι πολύ έξυπνη”, αλλά “μπράβο, πρέπει να διάβασες πολύ!”.

-Αν ο έφηβος εκφράζει παράπονα για την επίδοσή του σε κάποιο τομέα, μη σπεύσετε να κάνετε κάποια παρατήρηση ή να δώσετε οδηγίες, ή να παρηγορήσετε. Πείτε, αντίθετα, “και τι σκέφτεσαι να κάνεις γι αυτό;”, “τι διαφορετικό θα έκανες, αν γύριζες τον χρόνο πίσω, τώρα που βλέπεις πώς εξελίχθηκε;”. Έτσι δίνετε το μήνυμα ότι το αποτέλεσμα α) είναι κάτι που αλλάζει και δεν συνδέεται με τον χαρακτήρα του, β) ότι μπορεί να κάνει κάτι γι αυτό και γ) ότι είναι δική του δουλειά να δώσει feedback στον εαυτό του και να τροποποιήσει τη συμπεριφορά του ώστε να έχει άλλο αποτέλεσμα την επόμενη φορά.

-Βοηθήστε τον να γνωρίσει τον εαυτό του. Τον πραγματικό εαυτό του, όχι αυτόν που θα θέλατε εσείς (ή ο ίδιος) να έχει. Ανακαλύψτε τον μαζί του. Εξερευνήστε τις κλίσεις του, τα ενδιαφέροντά του. Υποστηρίξτε τον σε αυτή την αναζήτηση. Αρχίστε ακόμα και από μικρά πράγματα, σαν παιχνίδι: “πες μου το αγαπημένο σου χρώμα, ζώο, φαγητό, φυτό, ταινία, ήρωα” κτλ.

-Επιβραβεύστε οποιαδήποτε προσπάθεια να υποστηρίξει τον εαυτό του και τη γνώμη του, να διεκδικήσει και να ρισκάρει, ακόμα και αν δεν συμφωνείτε με το περιεχόμενο αυτού που λέει ή κάνει.

-Αναθέστε υπευθυνότητες και δουλειές ανάλογα με την ηλικία του. Είναι σημαντικό να νιώθει σημαντικός μέσα στην ομάδα και μέλος, επειδή προσφέρει. Μην τον βρεφοποιείτε σε μια αιώνια παθητική θέση, όπου δέχεται ενδιαφέρον και φροντίδες και δεν δίνει τίποτα. Δεν θα νιώσει ποτέ πραγματικά ικανός και περήφανος για τον εαυτό του.

-Διδάξτε του κοινωνικές δεξιότητες: αν λέει συχνά “δε με συμπαθούν”, ρωτήστε το παιδί σας αν αυτό συμπαθεί τα άλλα παιδιά και τι κάνει ώστε το ίδιο να γίνει συμπαθητικό στους άλλους.

-Επαινέστε την προσωπική πρόοδο. Συγκρίνετέ το με παλαιότερες εκδοχές του εαυτού του και όχι με άλλα παιδιά ή με ένα ιδανικό “πρότυπο παιδί”.

-Μην ασκείτε “tough love” και μην ντροπιάζετε έναν έφηβο περιμένοντας, ότι έτσι θα κινητοποιηθεί και θα κάνει το σωστό. Κάτι τέτοιο είναι ολέθριο για την ψυχική του υγεία, αλλά και για τη μεταξύ σας σχέση.

Μόνο μέσα από την αποδοχή και την αγάπη είναι που εξελισσόμαστε όλοι. Και αυτά οφείλετε να του τα δώσετε εσείς πρώτα, ώστε να μπορέσει τα δώσει μετά στον εαυτό του. Δίχως αυτά, το δοχείο της αυτοπεποίθησης, όσο και αν γεμίζει με πρόσκαιρες επιτυχίες, θα έχει πάντα έναν τρύπιο πάτο.

Πηγή: infokids.gr