Ανεξήγητα φαινόμενα στην Αρχαία Ελλάδα-Η αναζήτηση της αλήθειας βασισμένη στις πρωτότυπες πηγές

Διαβάζοντας τα Αρχαία Ελληνικά κείμενα βρίσκουμε πολλά ανεξήγητα, «περίεργα» ή αντισυμβατικά περιστατικά. Παρακάτω θα αναφέρουμε κάποια από αυτά που θεωρούμε πιο αντιπροσωπευτικά. Επειδή στο Διαδίκτυο υπάρχουν πολλές ανακρίβειες, είναι ευκαιρία να ξεκαθαρίσουμε την αλήθεια, βασισμένοι στις πρωτότυπες πηγές.

Τα πλοία των Φαιάκων στην Οδύσσεια

Στην Οδύσσεια του Ομήρου (θ’ 555-559), ο βασιλιάς των Φαιάκων, Αλκίνοος, ζητώντας από τον Οδυσσέα πληροφορίες για τον τόπο του, του περιγράφει τα καράβια τους (φωτό) :

«Κι ακόμα πες μου, ποια είν᾿ η χώρα σου κι η πόλη κι ο λαός σου για να σε πάνε τα καράβια μας με τους διαλογισμούς τους τι εμείς οι Φαίακες στα καράβια μας δε θέμε καπετάνιους κι ουδέ τιμόνια, σαν που βρίσκουνται στων άλλων τα καράβια ό,τι λογιάζουμε, ό,τι θέλουμε μονάχα τους το βρίσκουν»

Τι εννοεί όταν λέει ότι δεν χρειάζονται καπετάνιους και τιμόνια και ότι πάνε στο προορισμό με τους διαλογισμούς τους; Προφανώς αναφέρεται σε κάποια μορφή τεχνητής νοημοσύνης. Είναι πραγματικά εντυπωσιακή αυτή η περιγραφή και δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες όσον αφορά την τεχνολογία τους.

Το περίεργο είναι ότι αν οι Φαίακες είναι οι Κερκυραίοι όπως όλοι μας γνωρίζουμε, είναι δυνατόν να μην γνωρίζουν πώς να πάνε στην πατρίδα του Οδυσσέα, την Ιθάκη; Δεν είναι τόσο μεγάλη η απόσταση.  Στη ραψωδία η, 34-36 (μετάφραση Εφταλιώτη) διαβάζουμε:

«ἔχοντας θάρρος στὰ γοργὰ καράβια τους, ποὺ σκίζουν τὰ πέλαα μὲ τὴ συνεργιὰ τοῦ θεοῦ τοῦ κοσμοσείστη, ποὺ σὰν πουλιὰ γοργοπετοῦν ἢ σὰν τοῦ νοῦ τὴ σκέψη»

Φανταστείτε τι ταχύτητα έπιαναν τα πλοία που συναγωνίζονταν τα πουλιά και την σκέψη του νου (!),για να την οφείλουν στο Ποσειδώνα; Είναι εμφανές ότι μιλάμε για μια τεχνολογία ασύλληπτη για την εποχή, ώστε να μας την μεταφέρει με τέτοιο θαυμασμό ο Όμηρος.

Ο ήρωας Εχετλαίος στην Μάχη του Μαραθώνα

Στην Μάχη του Μαραθώνα (490 π.Χ), ο Παυσανίας («Αττικά», Ι, 32, 5) αναφέρει ότι ένας άγνωστος με εμφάνιση αγρότη ονόματι Εχετλαίος (ή Έχετλος) σκότωσε πολλούς Πέρσες με την λαβή του αρότρου (εχέτλη) του και μετά εξαφανιστηκε.

Όταν ρώτησαν το μαντείο, ο θεός τους είπε να τιμήσουν τον Εχετλαίο (φωτό) ως ήρωα. Ανήγειραν μάλιστα και μνημείο με λευκό μάρμαρο προς τιμήν του.

Ο Ηρόδοτος (ΣΤ, 117) περιγράφει ότι ο Επίζηλος, γιος του Κουφαγόρα, ενώ πολεμούσε γενναία στήθος με στήθος ξαφνικά έχασε την όρασή του και στα δύο του μάτια, χωρίς να τον έχει ακουμπήσει τίποτα, ούτε δόρυ ούτε ξίφος ούτε βέλος τόξου.

Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ο Επίζηλος, είδε έναν μεγαλόσωμο οπλίτη του οποίου η γενειάδα κάλυπτε ολόκληρη την ασπίδα του, και ότι αυτό το φάντασμα κρατούσε στα χέρια του ένα πολύ φωτεινό όπλο!

Σκότωνε Πέρσες ακριβώς δίπλα του με τ’όπλο του και αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα που είδε ο Επίζηλος, πριν τυφλωθεί από κάποια υπερβολική λάμψη! Ο Επίζηλος έμεινε τυφλός για το υπόλοιπο της ζωής του.

Οι Αθηναίοι ρώτησαν το Μαντείο των Δελφών να μάθουν ποιος ήταν ο άγνωστος ήρωας που πολέμησε μαζί τους και τους απάντησε πως έπρεπε να τιμούν τον ήρωα Εχετλαίο. Τι ήταν αυτό το τόσο φωτεινό όπλο, που με τη λάμψη του τύφλωσε τον Επίζηλο και δεν ήταν ούτε δόρυ ούτε ξίφος ούτε βέλος;

Η λογική λέει ότι ήταν όπλο ακτίνων. Βέβαια, η λαβή του αρότρου, η εχέτλη, μοιάζει με λαβή σύγχρονου όπλου (φωτό). Αν το όπλο εκτόξευε κεραυνούς, θα αναφερόταν αυτό. Ήταν κάτι που δεν είχε ξαναδεί κανένας, ούτε είχε και τρόπο να το εξηγήσει.

Μήπως σ’αυτό το άγνωστο υπερόπλο, οφείλεται η νίκη των Αθηναίων απέναντι στον στρατό των Περσών που ήταν τουλάχιστον 20 φορές μεγαλύτερος -σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής- και ότι οι απώλειες ήταν 192 νεκροί για τους Αθηναίους και 6.400 για τους Πέρσες;

Πρέπει να ήρθαν αντιμέτωποι οι Πέρσες με κάτι συνταρακτικό για να τους προκληθεί τέτοιος πανικός. Η λέξη πανικός προέρχεται από τον θεό Παν. Ενώ ο Φειδιππίδης κατευθυνόταν προς την Σπάρτη, περνώντας από το Παρθένιο όρος, έξω από την Τεγέα, ο Παν του φώναξε και του είπε ότι αν και αυτός είναι με το μέρος τους, οι Αθηναίοι δεν τον τιμούσαν.

Μετά την νικηφόρα μάχη στον Μαραθώνα, οι Αθηναίοι πίστεψαν την μαρτυρία του Φειδιππίδη και έφτιαξαν ιερό του Πανός στα βόρεια της Ακρόπολης (Ηρόδοτος, «Ιστορίαι», Ερατώ, 105).

Ο Απολλώνιος ο Τυανέας «βλέπει» την δολοφονία του Αυτοκράτορα Δομιτιανού τη στιγμή που συμβαίνει

Ο Απολλώνιος ο Τυανέας (15-98) ήταν Έλληνας φιλόσοφος, μυημένος στα μυστικά των Πυθαγορείων. Ο βιογράφος του, Φιλόστρατος περιγράφει ένα εκπληκτικό περιστατικό τηλεπάθειας που συνέβη και στο οποίο ήταν παρόντες πάρα πολλοί Εφέσιοι.

«Ενώ τα γεγονότα αυτά συνέβαιναν (σ.σ: η δολοφονία του Αυτοκράτορα Δομιτιανού στην Ρώμη), ο Απολλώνιος τα έβλεπε στην Έφεσο. Ο Δομιτιανός χτυπήθηκε από τον Κλήμεντα κατά το μεσημέρι. Την ίδια μέρα, την ίδια στιγμή, ο Απολλώνιος συζητούσε μέσα στους κήπους που ήταν κοντά στους Ξυστούς.

Απότομα, χαμήλωσε λίγο την φωνή του, σαν να τον έχει πιάσει ξαφνική τρομάρα. Συνέχισε την ομιλία του, αλλά η γλώσσα του δεν είχε την συνηθισμένη της δύναμη, ακριβώς όπως συμβαίνει σε εκείνους που μιλούν ενώ σκέπτονται άλλο πράγμα.

Έπειτα σιώπησε όπως κάνουν εκείνοι που χάνουν το νήμα της ομιλίας τους, έριξε προς τη γη τρομερές ματιές, έκανε τρία τέσσερα βήματα προς τα εμπρός και φώναξε: “Χτύπα τον τύρρανο!”

Θα έλεγε κανείς πως έβλεπε όχι την εικόνα του γεγονότος μέσα σε έναν καθρέπτη αλλά το ίδιο το γεγονός. Οι Εφέσιοι -γιατί ολόκληρη η Έφεσος παραβρισκόταν στην ομιλία του Απολλωνίου- έμειναν κατάπληκτοι.

Ο Απολλώνιος (φωτό) σταμάτησε, όπως ένας που ζητά να δει την έκβαση ενός αμφίβολου συμβάντος. Τέλος, φώναξε: “Πάρτε θάρρος, Εφέσιοι. Ο τύραννος σκοτώθηκε σήμερα. Και τι λέω σήμερα; Μα την Αθηνά! Σκοτώθηκε πριν από λίγο, ακριβώς τη στιγμή που διέκοψα”.

Οι Εφέσιοι νόμιζαν ότι ο Απολλώνιος είχε χάσει τα λογικά του. Ήθελαν πολύ να είχε πει την αλήθεια, αλλά φοβούνταν μήπως ξεφυτρώσει κανένας κίνδυνος γι’αυτούς από εκείνη την ομιλία… Αλλά εντός ολίγου ήρθαν αγγελιοφόροι για να αναγγείλουν την καλή είδηση και να πιστοποιήσουν έτσι υπέρ της γνώσης του Απολλωνίου.

Γιατί η δολοφονία του τυράννου, η μέρα κατά την οποία φονεύτηκε, η ώρα του μεσημεριού, ο δράστης του φόνου που τον είχε ενθαρρύνει ο Απολλώνιος, όλες αυτές οι λεπτομέρειες βρέθηκαν τελείως σύμφωνες με εκείνες τις οποίες οι θεοί του είχαν δείξει τη μέρα που μίλησε στους Εφέσιους». (Φιλόστρατος, «Βίος Απολλωνίου Τυανέως», Βιβλίο Θ, Κεφάλαιο XXVI)

Ο Πλούταρχος περιγράφει ένα UFO κατά τον Γ’ Μιθριδατικό Πόλεμο

Ο Πλούταρχος (45-120 μ.Χ -φωτό) στους «Βίους Παράλληλους», στο βιβλίο του «Λεύκολλος», αναφέρει ένα περιστατικό που συνέβη κατά τον Τρίτο Μιθριδατικό Πόλεμο (74-67 π.Χ.).

Την στιγμή που ο Ρωμαϊκός στρατός υπό τον Λεύκολλο είχε παραταχθεί εναντίον του στρατού του Μιθριδάτη, και οι δύο στρατοί παρατήρησαν να κατεβαίνει από τον ουρανό ένα αντικείμενο που έμοιαζε πολύ με πιθάρι στο σχήμα και είχε το χρώμα του πυρακτωμένου ασημιού, που η εμφάνισή του τους ανάγκασε να αποσυρθούν. Διαβάζουμε:

«[…] όταν αντίκρισε τους εχθρούς, απόρησε με το πλήθος τους και θέλησε να αποφύγει την μάχη και να καθυστερήσει, επειδή όμως ο Μάριος, που είχε στείλει από την Ιβηρία ο Σερτώριος στον Μιθριδάτη ως στρατηγό μαζί με στρατιωτική δύναμη, τον συνάντησε και τον προκαλούσε, παρατάχθηκε για να πολεμήσει.

Ενώ βάδιζαν ήδη προς τη σύγκρουση, χωρίς να συμβεί καμιά φανερή μεταβολή, άνοιξε ο αέρας και φάνηκε να κατεβαίνει με ορμή ένα μεγάλο σώμα σαν φλόγα, που έμοιαζε πολύ με πιθάρι στο σχήμα και με πυρακτωμένο ασήμι στο χρώμα, και οι δύο στρατοί φοβισμένοι από το όραμα αποσύρθηκαν. Λένε λοιπόν πως αυτό έγινε στη Φρυγία, κοντά στις λεγόμενες Οτρύες».  (Πλουτάρχου, «Βίοι Παράλληλοι», Λεύκολλος, κεφάλαιο 8)

Ήταν UFO (ΑΤΙΑ –Αγνώστου Ταυτότητας Ιπτάμενο Αντικείμενο) αυτό που είδαν; Πρέπει να σημειώσουμε ότι ο Πλούταρχος δεν ήταν απλά ένας ιστορικός, αλλά ήταν ιερέας του Απόλλωνα στο Μαντείο των Δελφών για 30 χρόνια, υπεύθυνος για την ερμηνεία των χρησμών της Πυθίας.

Είδε UFO ο Μέγας Αλέξανδρος; Η αλήθεια με αποδείξεις

Υπάρχουν πολλές ανακριβείς πληροφορίες για τον αν και πότε είδε ένα UFO ο Μέγας Αλέξανδρος. Παρακάτω θα αναφέρουμε τα ακριβή περιστατικά, με αποδείξεις:

Ο Frank Edwards, ένας από τους Αμερικανούς πρωτοπόρους ραδιοφωνικούς παραγωγούς, στο βιβλίο του “Stranger Than Science” (1959), στο κεφάλαιο 72, με τίτλο “Spies in the Skies” γράφει:

«Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν ήταν ο πρώτος που τους είδε (σ.σ: τους ιπτάμενους δίσκους) ούτε ήταν ο πρώτος που τους έβρισκε ενοχλητικούς. Μιλάει για δύο παράξενα σκάφη που καταδύθηκαν επανειλημμένα πάνω από το στρατό του μέχρι που οι πολεμικοί ελέφαντές του, οι άνδρες και τα άλογα πανικοβλήθηκαν και αρνήθηκαν να διασχίσουν το ποτάμι όπου συνέβη το συμβάν.

Πώς έμοιαζαν αυτά τα πράγματα; Ο ιστορικός του τα περιγράφει ως μεγάλες φωτεινές ασημένιες ασπίδες, που εκτόξευαν φωτιά από τις άκρες… πράγματα που ήρθαν από τον ουρανό και επέστρεψαν στον ουρανό».

Η δεύτερη εκδοχή εμφανίστηκε το 1966 από τον Alberto Fenoglio στο ιταλικό περιοδικό για UFO, Clypeus (τεύχος # 9, 1ο εξάμηνο του 1966) σε ένα άρθρο με τίτλο “Cronoistoria su oggetti volanti del passato – Apunti per una clipeostoria” («Χρονολογική Ιστορία των Ιπτάμενων Αντικειμένων στο παρελθόν – Σημειώσεις για μια Ιστορία των Ασπίδων»).

Η περιγραφή του Fenoglio, ο οποίος όπως και ο Edwards δεν ανέφερε καμία ιστορική πηγή, που με τη σειρά του μεταφράστηκε και δημοσιεύθηκε από τον Άγγλο συγγραφέα υποστηρικτή της θεωρίας των αρχαίων αστροναυτών, Raymond Drake στο βιβλίο του “Gods and Spacemen in Greece and Rome” («Θεοί και Αστροναύτες στην Ελλάδα και την Ρώμη» -1967).

Αφού επανέλαβε την εκδοχή του Edwards, ο Drake λέει ότι η εκδοχή του Fenoglio βασίζεται στον ιστορικό του 19ο αιώνα, Johann Gustav Droysen, και αποκαλύπτει τις ακόλουθες εκπληκτικές πληροφορίες κατά τη Μακεδονική πολιορκία της Τύρου από τον Μέγα Αλέξανδρο το 332 π.Χ.:

“Το φρούριο δεν έπεφτε, τα τείχη του ήταν πενήντα πόδια σε ύψος και κατασκευασμένα τόσο γερά ώστε καμία πολιορκητική μηχανή δεν μπορούσε να τα καταστρέψει. Οι Τύριοι νίκησαν τους μεγαλύτερους τεχνικούς και κατασκευαστές πολεμικών μηχανών της εποχής και έπιασαν στον αέρα τα εμπρηστικά βέλη και τα βλήματα που έριξαν οι καταπέλτες στην πόλη.

Μια μέρα ξαφνικά εμφανίστηκαν πάνω από το Μακεδονικό στρατόπεδο αυτές οι «ιπτάμενες ασπίδες» όπως αποκαλούνταν, οι οποίες πετούσαν σε τριγωνικό σχηματισμό, καθοδηγούμενες από μία υπερβολικά μεγάλη, οι άλλες ήταν μικρότερες σχεδόν κατά το ήμισυ. Συνολικά ήταν πέντε. Ο άγνωστος χρονικογράφος αφηγείται ότι έκαναν κύκλους αργά πάνω από την Τύρο, ενώ χιλιάδες πολεμιστές και από τις δύο πλευρές στέκονταν και τις κοίταζαν με έκπληξη.

Ξαφνικά, από τη μεγαλύτερη «ασπίδα» βγήκε μια λάμψη αστραπής που χτύπησε τα τείχη, αυτά γκρεμίστηκαν, άλλες αστραπές ακολούθησαν και τα τείχη και οι πύργοι διαλύθηκαν, σαν να είχαν κατασκευαστεί από λάσπη, αφήνοντας ανοιχτό το δρόμο για τους πολιορκητές που χύνονταν σαν χιονοστιβάδα από πίσω.

Οι «ιπτάμενες ασπίδες» αιωρούνταν πάνω από την πόλη μέχρι την πλήρη εισβολή στην πόλη, έπειτα εξαφανίστηκαν πολύ γρήγορα, χάθηκαν σύντομα μέσα στον γαλάζιο ουρανό».

Όπως καταλαβαίνετε, δεν υπάρχουν αρχαίες πηγές. Ο Αρριανός (95-180 μ.Χ) στην «Αλεξάνδρου Ανάβασις» δεν αναφέρει τίποτα. Κάπου στο Διαδίκτυο μπορεί να διαβάσετε ότι αναφέρει (δεν δίνουν ποτέ συγκεκριμένο στίχο στο αρχαίο κείμενο, γιατί δεν υπάρχει).

Αυτές οι αναφορές προέκυψαν τις τελευταίες δεκαετίες. Παρόλα αυτά, θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι ο Μέγας Αλέξανδρος δεν ήταν μια συνηθισμένη προσωπικότητα του αρχαίου κόσμου και ότι του αποδόθηκαν θεϊκές ικανότητες λόγω των κατορθωμάτων του. Είχε όμως στην κατοχή του κάτι ασύλληπτο για την εποχή;

Πηγή: thetruth.gr