Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης: Ώρα ΜΗΔΕΝ για τους ωκεανούς- Υπάρχει ακόμη χρόνος για την αποκατάσταση των θαλάσσιων οικοτόπων;
Ολοκληρώθηκε ο τρίτος κύκλος «Προστασία της Φύσης Lab»
H τελευταία ομιλία του φετινού «Προστασία της Φύσης Lab» με θέμα «Αποκατάσταση Παράκτιων και Θαλάσσιων τύπων Οικοτόπων της Οδηγίας 92/43 (ΕΟΚ)» πραγματοποιήθηκε στο Glyfada Golf Gardens, σε συνδιοργάνωση με τον Δήμο Γλυφάδας, στο πλαίσιο της εκδήλωσης για την ανακοίνωση των βραβεύσεων του Προγράμματος «Γαλάζια Σημαία».
Οι κύριοι παράγοντες που οδηγούν στην υποβάθμιση των θαλάσσιων οικοτόπων, όπως οι ύφαλοι, περιλαμβάνουν την κακή ποιότητα των νερών, την υπεραλίευση που οδηγεί σε υπερβόσκηση, και την κλιματική αλλαγή. Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής επιδεινώνονται από την εισβολή θερμόφιλων ειδών, όπως δείχνει η περίπτωση της γειτονικής Λεβαντίνης. Οι ελληνικές θάλασσες αναμένεται να αντιμετωπίσουν μεγαλύτερα προβλήματα στο μέλλον, αν δε ληφθούν άμεσα μέτρα.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στον νέο Κανονισμό Αποκατάστασης της Φύσης, ο οποίος απαιτεί την εκπόνηση εθνικών Σχεδίων Αποκατάστασης μέχρι το 2026, και ανέλυσε τα κύρια εμπόδια για την υλοποίηση δράσεων αποκατάστασης, όπως οι πολλαπλές ανθρώπινες δραστηριότητες.
Η Οδηγία 92/43 της Ευρωπαϊκής Ένωσης απαιτεί από τα κράτη μέλη να διατηρούν τους θαλάσσιους οικοτόπους σε καλή οικολογική κατάσταση, περιορίζοντας ή εξαλείφοντας τις ανθρωπογενείς πιέσεις που τους επιβαρύνουν. Η διαδικασία αυτή προϋποθέτει την ακριβή χαρτογράφηση της τρέχουσας κατάστασης των οικοτόπων, την εφαρμογή ενεργητικών μεθόδων αποκατάστασης, όπως είναι η φύτευση Ποσειδωνίας, και τη συστηματική παρακολούθηση της βιοποικιλότητας ώστε να διασφαλιστεί η μακροχρόνια σταθερότητα του οικοσυστήματος.
Παράλληλα, τόνισε τα σημαντικά ερωτήματα που εγείρονται σχετικά με το κόστος αποκατάστασης, όπως η νομιμότητα και η ιδιοκτησία του θαλάσσιου πυθμένα, οι απαιτούμενες άδειες καθώς και ο τρόπος εξασφάλισης σταθερών και διαφανών χρηματοδοτικών πόρων για τη μακροχρόνια υλοποίηση τέτοιων παρεμβάσεων.
Η στρατηγική ESG/CSR μπορεί να αποτελέσει σημαντική πηγή χρηματοδότησης, ωστόσο, είναι κρίσιμο να διασφαλιστεί η διαφάνεια των διαδικασιών και να αποφευχθεί το φαινόμενο του greenwashing, ώστε να επιτευχθεί πραγματική και βιώσιμη αποκατάσταση των θαλάσσιων οικοτόπων.
Στη συνέχεια, παρουσίασε τη συμβολή των ευρωπαϊκών έργων LIFE για την προστασία των θαλάσσιων οικοτόπων. Όπως εξήγησε, τα έργα αυτά στοχεύουν στην ανασύσταση της βιοποικιλότητας, των αποθεμάτων ψαριών και στην αποθήκευση μπλε άνθρακα, ενισχύοντας τη φυσική ανάκαμψη των οικοτόπων. Η συμμετοχή των τοπικών ενδιαφερομένων μερών, όπως οι αλιευτικοί συνεταιρισμοί και οι φορείς διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών, είναι καθοριστική για την επιτυχία των προγραμμάτων, καθώς η εκπαίδευση και η κατάρτισή τους διασφαλίζουν τη μακροπρόθεσμη διατήρηση των έργων αποκατάστασης. Η αποκατάσταση δεν αφορά μόνο την οικολογική αναγέννηση, αλλά φέρνει επίσης σημαντικά κοινωνικά και οικονομικά οφέλη, δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας και ενισχύοντας τη γαλάζια οικονομία.
Τέλος, κατέληξε πως η επανόρθωση των παράκτιων οικοσυστημάτων είναι μια σημαντική στρατηγική για την ενίσχυση της οικολογικής ισορροπίας και την επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων της ΕΕ, ενώ παράλληλα προάγει την κοινωνική και οικονομική ευημερία.