Ευτυχώς αργεί και φέτος το κρύο !
Ευτυχώς αργεί και φέτος το κρύο
Υπάρχει ένας υπουργός στην Ελλάδα ο Θόδωρος Σκυλακάκης και είναι υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Τον ακούμε μια φορά τον χρόνο, τέτοια περίοδο, όταν είναι να ανακοινωθεί η επιδότηση στο πετρέλαιο θέρμανσης. Πέρυσι, με διάφορες αλχημείες, δόθηκαν λιγότερα χρήματα στους δικαιούχους και μάλιστα σε δυο δόσεις, με την δεύτερη το …Πάσχα. Φέτος, ακόμη δεν τον ακούσαμε τον υπουργό, αλλά όπου να είναι θα μάθουμε πως και φέτος θα ακολουθηθεί το ίδιο «πετυχημένο» μοντέλο. Δυστυχώς, την επιδότηση πάλι σε δυο δόσεις θα την πάρουμε, ενώ σωστό θα ήταν σε μία και μάλιστα στα μέσα Νοεμβρίου, ώστε να κάνει τα κουμάντα του ο κόσμος, τότε που ξεκινούν τα κρύα. Και φυσικά, να μην είναι μειωμένη, με το επιχείρημα ότι τα ορυκτά καύσιμα επιβαρύνουν το περιβάλλον, όταν και η «πράσινη ενέργεια» το επιβαρύνει, ενώ είναι και ακριβότερη. Ευτυχώς πάντως που ο Τραμπ κάνει πράξη την δέσμευση του για φθηνότερο πετρέλαιο, αλλά, αν και στην χώρα μας, η φθήνια τρώει τον παρά, το πετρέλαιο θέρμανσης παραμένει ακριβό, λόγω φόρων και καπέλου, όπως και στα καύσιμα κίνησης. Και ούτε οι φόροι προβλέπεται να μειωθούν ούτε το καπέλο να βγει. Ας ελπίσουμε να κρατήσει ως τα Χριστούγεννα ο φθινοπωρινός καιρός και να ολοκληρωθούν γρήγορα τα έργα φυσικού αερίου, μήπως και η θέρμανση μας κοστίζει λιγότερο.
Δουλεύουμε για να πληρώνουμε λογαριασμούς και σ/μ
Όπως και να το δει κανείς, είναι μεγάλη επιτυχία να αυξάνεται οι τιμή σε όλα τα προϊόντα κατά 30-40% ακόμη και να διπλασιάζεται σε ορισμένα και μετά να μειώνεται κατά 2-3% για ελάχιστους κωδικούς. Λοιπόν, η ακρίβεια θερίζει, δουλεύουμε για να πληρώνουμε λογαριασμούς και σουπερμάρκετ και η ελάχιστη αύξηση σε μισθούς και συντάξεις, δεν αλλάζει κάτι. Όσο η χώρα δεν παράγει, όσο υπάρχουν καρτέλ παντού, όσο δεν λαμβάνονται ριζοσπαστικές αποφάσεις, θα ζούμε με το σπιράλ της ακρίβειας, θα κρυώνουμε γιατί η ενέργεια είναι πανάκριβη και θα ζούμε στο σκοτάδι μην τυχόν και μας έρθει λογαριασμός που θα μας φάει τον …μισό μισθό. Πως τα καταφέραμε και είμαστε τελευταίοι στην αγοραστική δύναμη, αν μάλιστα αναλογιστούμε πόσα δις ευρώ μπήκαν στην χώρα από τότε που η χώρα μπήκε στην ΕΕ. Εντάξει, μπήκαν αλλά και βγήκαν προς τράπεζες του εξωτερικού, κυρίως σε φορολογικούς παραδείσους.
Τα «ξενικά» κόμματα υπάρχουν ακόμη ;
Το ρωσικό, γαλλικό και αγγλικό κόμμα ήταν τα τρία «ξενικά» πολιτικά κόμματα που δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα μετά την Επανάσταση του 1821, με ισχυρή επιρροή από τις προστάτιδες Μεγάλες Δυνάμεις (Ρωσία, Γαλλία, Αγγλία αντίστοιχα), και είχαν διαφορετικές απόψεις για την οργάνωση του νέου κράτους, την οικονομία και την εξωτερική πολιτική. Μετά βέβαια, είχαμε την εξέλιξη προς το ελληνικότερο, αλλά για σκεφτείτε πως είναι η κατάσταση σήμερα. Το «ρωσικό» παραμένει αφού και η Ρωσία είναι και σήμερα μια μεγάλη χώρα. Το γαλλικό και το αγγλικό δεν υπάρχουν, ακολουθώντας την φθίνουσα πορεία των δυο αυτών κρατών. Την θέση τους έχουν πάρει το «αμερικανικό» και πρόσφατα το «ισραηλινό». Σα να λέμε, πελάτες είμασταν και πελάτες παραμένουμε και εδώ δυστυχώς, δεν ισχύει το «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο». Το δίκιο το έχουν, όπως πάντα το είχαν, οι ισχυροί, για τον εαυτό τους.
Με τους δρόμους, σειρά θα έχουν πάρκο και πλατεία;
Εντάξει, αρκετούς δρόμους τους αναπλάσαμε, αν προκύψουν και νέες χρηματοδοτήσεις, θα δούμε να παίρνουν σειρά το πάρκο και η πλατεία; Η πλατεία ήταν γερασμένη από την αρχή, ευτυχώς μπήκαν παγκάκια και «κυκλώθηκαν» τα πλατάνια. Πάντως, συνεχίζει να μοιάζει με βουλγάρικη πλατεία δεκαετίας του 60. Προφανώς θέλει πράσινο, διαφορετικό φωτισμό, το καλύτερο θα ήταν με προβολείς από τα πέριξ κτήρια, αλλά όσες μικροπαρεμβάσεις και να της κάνουμε, «βουλγάρικη» θα μείνει. Το παιχνίδι με την πλατεία, χάθηκε σε ένα μεταμεσονύκτιο συμβούλιο, όταν δεν αποφασίστηκε η κατασκευή υπόγειου πάρκινγκ. Για το πάρκο, όλες σχεδόν οι αρχικές ιδέες, είτε δεν υλοποιήθηκαν, είτε έγιναν αλλά δεν λειτούργησαν. Το καλύτερο σημείο είναι το αναψυκτήριο και αυτό έγινε λειτουργικό αφού έγιναν παρεμβάσεις βελτίωσης. Τα …διαστημικά σιντριβάνια, από την αρχή ήταν για ξήλωμα, το πάρκο έγινε μεν καλύτερα προσβάσιμο, αλλά μη επισκέψιμο αφού δεν υπήρχαν λόγοι να πάει κάποιος. Και η λάσπη, λάσπη… Το χειρότερο, χάθηκε το γεφυράκι που θα μπορούσε να παραμείνει ή να μεταφερθεί κάπου αλλού, σε πρασιά επί της Ορφέως και μαζί του χάθηκαν οι αναμνήσεις μας. Πρόβλεψη; Για την πλατεία, μάλλον δύσκολο να δούμε μεγάλες παρεμβάσεις, καθώς έχουν εδραιωθεί τα τραπεζοκαθίσματα. Στο πάρκο, πολλά θα μπορούσαν να γίνουν, αρχίζοντας από την μετατροπή του και σε χώρο άθλησης. Το έκαναν οι Σάπες στο παρκάκι τους, γιατί όχι να γίνει και στο δικό μας πάρκο.
