Η σιωπή των αμνών…

Η σιωπή των αμνών…

Ταιριαστό για το μετά των εκλογών και το «τι έγινε ρε παιδιά» του «Απαράδεκτου» Σπύρου, αλλά και «Η σιωπή των αμνών» του απαράμιλλου θρίλερ. Ήταν που ήταν τηλεοπτικές οι εκλογές, χάσαμε και την μιλιά μας μετά την κάλπη. Άντε κάτι λίγοι πανηγυρισμοί στελεχών, μια πίκρα κάποιων άλλων και μούγκα στον κόσμο που την Δευτέρα σηκώθηκε πήγε στην δουλειά του λες και δεν έγινε κάτι σημαντικό την Κυριακή. Λες και δεν νίκησε ένα κόμμα με διπλάσια διαφορά από το δεύτερο, λες και δεν το ψήφισε κανείς, λες και δεν μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά. Στην Ελλάδα, οι Αμερικάνοι επικοινωνιολόγοι, τέτοιον έχει ο Κούλης, χρησιμοποιούν όπως και στις χώρες τις Λατινικής Αμερικής, δυο προεκλογικά στοιχεία. Την δυναμική και τον φόβο για το κυβερνητικό κόμμα και την ελπίδα για τον αντίπαλο που θέλει να πάρει την εξουσία. Βάλτε τους εγκλεισμούς του κορώνα, την ατέλειωτη σπορά φόβου από τα ΜΜΕ των κοτζαμπάσηδων, τον παιδικό προεκλογικό αγώνα του Σύριζα, μιλούσε για συνεργασίες σε αυτούς που τον πολεμούσαν, βάλε στελέχη του που μιλούσαν στην τηλεόραση και δεν καταλάβαινε κανείς τι έλεγαν, βάλε και τον Κατρούγκαλο και το έχεις το αποτέλεσμα των εκλογών. Όσο για το αποτέλεσμα των ερχόμενων, μάλλον προδιαγραμμένο, εκτός και αν ο κόσμος φοβηθεί από την ηγεμονία του Μητσοτάκη και το πάρει αλλιώς. Γούστο πάντως είχαν οι πανηγυρισμοί στο ΠαΣοΚ, λες και δεν κατάλαβαν τι έγινε και η μοναδική τους πολιτική ερμηνεία ήταν, ερχόμαστε ξανά… Η εξουσία, αυτοσκοπός, πρόγραμμα να είχαμε να λέγαμε και σιωπή για τους κοτζαμπάσηδες. Για αυτό και τσίμπησαν ποσοστό, ενώ οι του Βαρουφάκη που τα έχωναν κανονικά, καταποντίστηκαν. Ο Σύριζα έχασε τις εκλογές την περίοδο 2015-19, όταν έκανε όλα, σχεδόν ότι του είπαν οι δανειστές, εκτός του ότι κάποιοι έχασαν την κουτάλα, Και τα δυο αυτά, συν την μη ανανέωση σε στελέχη, τον οδήγησαν στην καταστροφή.

Εσείς, ποιον χάρτη προτιμάτε;

Το ότι η Ροδόπη θα είναι το εκλογικό γαλατικό χωριό που αντιστέκετε, στον εκλογικό χάρτη, το έπιασε ο Ποπολάρος, αλλά λάθεψε στο χρώμα. Ροζ-κοκκινάκι μας προέκυψε, καθότι η πρωτιά πήγε στον Σύριζα και όχι στο ΠαΣοΚ, αφού ο Ιλχάν ότι πήρε το πήρε μόνος του, ενώ η πριμοδότηση στην Σιμπέλ, ήταν απλώς σήμα για μετά, άγνωστο σε ποιες εκλογές. Από την άλλη, ανέβηκε τόσο πολύ ο Φερχάτ του Σύριζα που οι ψήφοι που πήρε ο Πεταλωτής και να έμεναν στον Χαρίτου, δεν άλλαζε το αποτέλεσμα. Εντωμεταξύ, απάντηση στον εκλογικό χάρτη της χώρας, δόθηκε από τον χάρτη της Ροδόπης, στον οποίο είχε και πράσινο και έτσι πρότειναν ορισμένοι, να μπει ο νομός στον εθνικό εκλογικό χάρτη. Λοιπόν, περίμενε κανείς διαφορετικό αποτέλεσμα; μετρημένα κουκιά ήταν. Όσο για τις φωνές, να φύγει το προξενείο, τα στελέχη της των κυβερνητικών κομμάτων, αν το επιθυμούν, να το θέσουν επίσημα και με κάθε ευκαιρία, στην κυβέρνηση και στα κόμματα. Αλλά, πιστεύτε πως το «Γκέτο της Ιώνων», υπάρχει για να παρεμβαίνει σε εκλογικές διαδικασίες; Αμ δε… Δείτε την συνολική πρόοδο του διπλανού νομού της Ξάνθης και θα καταλάβετε τι δουλειά κάνει το προξενείο. Και αν δεν κάνει λάθος ο Ποπολάρος, το αντίστοιχο του είναι το ελληνικό προξενείο Αδριανουπόλεως. Ε, δεν θα χάσουμε και κάτι αν το πάμε αμοιβαία. Όμως, ποιος έχει τα κότσια να το πει και κυρίως ποιος τα έχει να το κάνει;

Αναγέννηση σαν Αφροδίτη

Aνδρουλάκης: «Αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ και της δημοκρατικής παράταξης». Κοίτα να δεις που τον Ανδρουλάκη περίμενε η δημοκρατική παράταξη να αναγεννηθεί. Πάντως, για να μην το κάνουμε ελληνικό, αναγέννηση εκ της τέφρας του, ας το αποδώσουμε Αναγεννησιακά, να έχει και γούστο. Και τι καλύτερο, αντί του κογχυλιού, ο πράσινος ήλιος στα πόδια της αναδυόμενης Αφροδίτης. Αν και περί γέννησης πρόκειται, μας ταιριάζει στην περίπτωση του ΠαΣοΚ. Η Γέννηση της Αφροδίτης (Ιταλικά: La nascita di Venere) είναι πίνακας ζωγραφικής του Ιταλού καλλιτέχνη της Αναγέννησης, Σάντρο Μποτιτσέλι. Ορισμένοι μελετητές υποστηρίζουν πως αποτελεί ύμνο στην αγάπη του Τζουλιάνο ντι Πιέρο των Μεδίκων για τη Σιμονέττα Κατανέο Βεσπούτσι, ενώ σημειώνεται πως ο Μποτιτσέλι αγαπούσε μυστικά και ο ίδιος την όμορφη Σιμονέττα, που ήταν ερωμένη του ευγενούς από την οικογένεια των Μεδίκων. Πολύφερνη νύφη δηλαδή, πολιτικά κάτι σαν το σημερινό ΠαΣοΚ. Το ήθελε ο Σύριζα για μετεκλογική συνεργασία, μπορεί και η ΝΔ, αν δεν της έβγαιναν τα κουκιά. Τοπικά δε, αναγέννηση με Ιλχάν και στελέχη που έφυγαν για άλλα κόμματα και μετά είδαν φως και είπαν, δεν ξαναμπαίνουμε… Τι ζούμε…

(Και) Από τους επαγγελματίες την έπαθε

Κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ σε ελεύθερους επαγγελματίες, βλέπουν οι δημοσκόποι και είναι αλήθεια, αφού ο Κατρούγκαλος, άλλος ογκόλιθος της πολιτικής, φρόντισε τρεις μέρες πριν της εκλογές να θυμίσει σε όλους την διπλή φορολόγηση που εξολόθρευσε πολλούς. Κοιτάξτε, οι νόμοι που έρχονταν από έξω, είχαν στόχο αφενός να πληρώνουμε το χρέος και να σωθούν οι τράπεζες, τρομάρα τους, αφετέρου να προσαρμοστεί, κάπως βίαια, η ελληνική οικονομία στην ευρωπαϊκή.  Στην Ελλάδα όταν λέμε ΜΜΕ, εννοούμε, κυρίως 700 χιλιάδες περίπου μονοπρόσωπες εταιρίες. Ας πάρουμε, για παράδειγμα, τους δικηγόρους. Αν ενωθούν σε εταιρίες, θα έχουν τον μισθό τους και θα παίρνουν και μέρισμα από τα κέρδη. Η διαφορά είναι πως όλα αυτά τα έσοδα θα είναι φανερά και φορολογήσιμα, να παίρνει και το κράτος τους φόρους για να κάνει έργο υπέρ της κοινωνίας. Το ίδιο για άλλους κλάδους ελεύθερων επαγγελματικών όπως ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί κλπ. Θυμάστε πως αρχικά πολλοί υπερασπίζονταν τα μνημόνια, αλλά όταν έφτασε το θέμα της φορολογίας (και των κοτζαμπάσηδων), άρχισαν, οι ίδιοι, να τα μάχονται. Α, και ο Καποδίστριας, μόλις έφτασε να μιλάει για φόρους, το έφαγε το κεφάλι του. Συμπέρασμα, ποιος σας είπε πως θέλουμε να γίνουμε Ευρώπη… Ανατολία, ρουσφέτι, και σφάξε με αγά μου να αγιάσω. Άραγε, ο Κατρούγκαλος, ήξερε τι έλεγε και κυρίως τι έκανε;

Πολιτικοί νεομάρτυρες στις 25 Ιουνίου

Και να που βαίνομεν προς νέες την Κυριακή 25 Ιουνίου, την ημέρα που η Εκκλησία εορτάζει, μεταξύ άλλων, την «Σύναξη των Αγίων Νεομαρτύρων των μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως μαρτυρησάντων». Τιμούμε, δηλαδή, τους Άγιους Νεομάρτυρες που μαρτύρησαν μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως το 1453 μ.Χ. Έχει να βγάλει και αυτή η κάλπη πολιτικούς νεομάρτυρες… Της …αλώσεως θα γίνει.