«Ιστορική ευθύνη και χρέος να βρεθεί η χρυσή τομή στην διαχείριση των Βακουφίων»
Επίσκεψη Ιλχάν Αχμέτ στην Διαχειριστική Επιτροπή Μουσουλμανικής Περιουσίας Κομοτηνής
«Ιστορική ευθύνη και χρέος να βρεθεί η χρυσή τομή στην διαχείριση των Βακουφίων»
- Είμαι εδώ για να αποτελέσω την γέφυρα ανάμεσα σε Πολιτεία, Διαχειριστική Επιτροπή και Μειονότητα για να βρεθούν λύσεις μέσω διαλόγου και εφαρμογής της νομιμότητας
- Εξαιρετικό το έργο του Σελήμ Ισά και των συνεργατών που με αυτοθυσία εδώ και πολλά χρόνια επιτελούν σπουδαίο έργο που αναγνωρίζεται από την Μειονότητα
- Είναι η στιγμή να υλοποιηθούν οι ψηφισμένοι νόμοι και όσα αναφέρονται στο πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής για το δικαίωμα της αυτοδιαχείρισης των βακουφίων
- Σήμερα, το συνολικό χρέος ανέρχεται σε 5.500.000 ευρώ, με αποτέλεσμα σχολικές και άλλες βακουφικές περιουσίες να είναι υποθηκευμένες. Πρόκειται για μια προφανώς άδικη κατάσταση
- Η προστασία των βακουφίων και η διοικητική τους αυτονομία αποτελούν κεκτημένο δικαίωμα, κατοχυρωμένο από τη Συνθήκη της Λωζάννης και την εθνική νομοθεσία
Η δήλωση του κ. Ιλχάν Αχμέτ μετά στην συνάντηση του με τον πρόεδρο και τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Διαχειριστικής Επιτροπής Μουσουλμανικής Περιουσίας Κομοτηνής
« Σήμερα επισκέφθηκα τα Βακούφια Κομοτηνής και τη Διαχειριστική τους Επιτροπή. Τα βακούφια αποτελούν πολύτιμη παρακαταθήκη που μας έχει κληροδοτηθεί από τους προγόνους μας και είναι θεσμοί με ιδιαίτερη πολιτιστική, ιστορική και θρησκευτική σημασία. Αποτελούν βασικούς πυλώνες της ταυτότητας, της συλλογικής μνήμης και της κοινωνικής συνέχειας της Μουσουλμανικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης.
Οι σημερινές, διορισμένες διοικήσεις των βακουφίων εργάζονται υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Με μεγάλη αυταπάρνηση προσπαθούν να προστατεύσουν, να διατηρήσουν και να αποκαταστήσουν μνημεία και περιουσίες που προέρχονται από την οθωμανική περίοδο. Η προσπάθεια αυτή αξίζει σεβασμό. Ωστόσο, είναι σαφές ότι οι θεσμοί αυτοί πρέπει να ενισχυθούν και με δημοκρατική νομιμοποίηση.
Ιστορικά, την περίοδο 1950–1967, οι πρόεδροι της κοινότητας και τα διοικητικά συμβούλια των βακουφίων αναδεικνύονταν μέσω εκλογών. Μετά το 1967, η πρακτική αυτή εγκαταλείφθηκε και οι διοικήσεις άρχισαν να διορίζονται. Σήμερα, το πάγιο και καθολικό αίτημα της μειονότητας είναι η επαναφορά της εκλογής των διοικήσεων των βακουφίων.
Παρά το γεγονός ότι ο Νόμος περί Βακουφίων του 2007, καθώς και η διακομματική έκθεση του 2022, προβλέπουν ρητά τη διεξαγωγή εκλογών στα βακούφια, μέχρι σήμερα η σχετική πρόβλεψη δεν έχει υλοποιηθεί. Πρόκειται για ένα σοβαρό έλλειμμα, τόσο σε νομικό όσο και σε δημοκρατικό επίπεδο.
Υπενθυμίζω επίσης ότι κατά την πρώτη μου θητεία ως βουλευτής, το 2007, διαγράφηκε χρέος των βακουφίων ύψους περίπου 3.500.000 ευρώ. Ωστόσο, κατά παράβαση του νόμου, διατηρήθηκαν τέλη και παράβολα, ενώ αυτά θα έπρεπε να είχαν διαγραφεί ως παρεπόμενες οφειλές. Σήμερα, το συνολικό χρέος ανέρχεται σε 5.500.000 ευρώ, με αποτέλεσμα σχολικές και άλλες βακουφικές περιουσίες να βρίσκονται υπό υποθήκη. Πρόκειται για μια προφανώς άδικη κατάσταση, η οποία πρέπει να τερματιστεί άμεσα.
Ως βουλευτής της μειονότητας, με πλήρη επίγνωση της ιστορικής μου ευθύνης και του θεσμικού μου ρόλου, εργάζομαι ώστε τα ζητήματα αυτά να επιλυθούν μέσα από ουσιαστικό διάλογο με την κυβέρνηση, με πνεύμα συνεργασίας και λύσεων. Η προστασία των βακουφίων και η διοικητική τους αυτονομία αποτελούν κεκτημένο δικαίωμα, κατοχυρωμένο από τη Συνθήκη της Λωζάννης και την εθνική νομοθεσία, και η εφαρμογή του οφείλει να διασφαλιστεί στην πράξη.
Το μέλλον των βακουφίων μπορεί να διασφαλιστεί μόνο μέσα από τη διαφάνεια, τη δημοκρατική νομιμοποίηση και τον σεβασμό στο κράτος δικαίου. Με αυτή την κατεύθυνση, θα συνεχίσω τον αγώνα μου με συνέπεια και αποφασιστικότητα ».