ΝΕΜΕΣΙΣ: Αποτίμηση Βράβευσης Εθελοντών από την Ειδική Γραμματεία του ΥΠΕΣ

Χάρηκαν λίγοι εθελοντές, ενώ χιλιάδες άλλοι βίωσαν την υποβάθμιση της προσφοράς
τους.
Η βράβευση ολοκληρώθηκε με πλήρη προβολή, υψηλή επικοινωνιακή φροντίδα και
χρησιμοποιήθηκε ως επικοινωνιακό εργαλείο υπεράσπισης της κυβερνητικής πολιτικής και
εικόνας για τα ζώα.
Όμως, πίσω από τον φωτισμό και τις κάμερες, το πραγματικό ζήτημα παραμένει
αμετάβλητο: οι πολιτικές για τα ζώα παραμένουν στάσιμες εδώ και έξι χρόνια.
Η Ειδική Γραμματεία εξακολουθεί να υπηρετεί τον ίδιο ρόλο για τον οποίο δημιουργήθηκε:
όχι για να λύσει το πρόβλημα, αφού δεν έχει τέτοιες αρμοδιότητες, αλλά για να καλύψει με
ανέξοδες και επουσιώδεις κινήσεις και ενέργειες την αδυναμία του ΥΠΕΣ να εφαρμόσει
πραγματική, συγκροτημένη, ενιαία και διαφανή πολιτική προς όφελος των ζώων.
Προσπάθησε να διαμορφώσει ένα κλίμα ευφορίας, αναγνώρισης και συναισθηματικής
εκτόνωσης, που προσωρινά αφοπλίζει την κριτική, διαχέει το βάρος της πραγματικότητας
και μειώνει την αγωνιστικότητα του Κινήματος.
Το «μπράβο», το «συγχαρητήρια», το «επιτέλους μας άκουσαν» είναι εργαλείο, όχι λύση,
ενώ η κριτική μέρους της φιλοζωικής κοινότητας στο αφήγημα του καλού και κακού Ειδικού
Γραμματέα, είναι άστοχη και αποπροσανατολιστική.
Αποκλείστηκαν εμβληματικές μορφές της φιλοζωίας, που έχουν διαμορφώσει πορεία,
κατακτήσεις, μάχες και θεσμικές αλλαγές, επειδή ασκούν κριτική στον αναποτελεσματικό
νόμο, που δεν οδηγεί πουθενά.
Αδιαφανή και τα κριτήρια επιλογής των βραβευμένων.
Επιλέχθηκε η γνωστή κλασική μέθοδος: λίγοι τιμώμενοι, πολλοί σιωπηλοί, η μέθοδος του
διαίρει και βασίλευε, δημιουργώντας κλίμα διάσπασης και όχι ενότητας, η μέθοδος των
εντυπώσεων και της ελεγχόμενης αφήγησης.
Η επιλογή αυτή δεν έλαβε υπόψη το πώς αισθάνεται η μεγάλη πλειοψηφία των
ενεργών εθελοντών, γιατί ο πραγματικός στόχος της εκδήλωσης ήταν η προβολή μιας
εικόνας «φιλοζωικής ευαισθησίας» από την πολιτική ηγεσία προς την κοινωνία, και όχι η
ουσιαστική αναγνώριση του συνολικού έργου που παράγεται καθημερινά στο πεδίο.
Δεν έγινε καμία ουσιαστική αναφορά:
• στην αδυναμία ελέγχου των δήμων
• στην παντελή έλλειψη πόρων και υποδομών
• στον αριθμό-σοκ των εκατομμυρίων αδέσποτων
• στις παράνομες πρακτικές και στις ανεφάρμοστες διατάξεις
• στην αποτυχία του κράτους να δημιουργήσει ενιαίο σύστημα προστασίας και
καταγραφής
Και κυρίως στην ανυπαρξία εθνικής στρατηγικής για μια χώρα χωρίς άστεγα ζώα.
Κι όμως, κάποιοι στην αίθουσα πανηγύρισαν.
Η ΝΕΜΕΣΙΣ, με σχεδόν 70 οργανώσεις, παραμένει η σημαντικότερη δύναμη πίεσης,
τεκμηρίωσης και διεκδίκησης.
Όσο κι αν επιχειρείται να εξουδετερωθεί η φωνή της, παραμένει το μοναδικό δίκτυο που
δεν χρωστά, δεν σιωπά, δεν ανταλλάσσει.
Χθες είδαμε, με την πλέον καθαρή μορφή, το εξής:
η επικοινωνία νίκησε την ουσία.
Τα φώτα νίκησαν την πραγματικότητα.
Το «μπράβο» νίκησε την ευθύνη.
Η πραγματική εικόνα όμως δεν αλλάζει:

τα ζώα εξακολουθούν να ζουν, να πεθαίνουν, να εγκαταλείπονται, να βασανίζονται, να
πολλαπλασιάζονται.

Η κριτική μας βεβαίως δεν στρέφεται στους συγκεκριμένους τιμώμενους, αρκετούς από
τους οποίους πραγματικά τους συγχαίρουμε και χαιρόμαστε με τη χαρά τους.
Στρέφεται στο σύστημα, που επιβραβεύει επιλεκτικά, αποκλείει συστηματικά και μετατρέπει
τον αγώνα για τα ζώα σε δελτίο Τύπου, κάμερα και χειροκρότημα.
Η σκέψη της βράβευσης των εθελοντών θα τύγχανε καθολικής αποδοχής και θα
λειτουργούσε υπέρ όλων των πλευρών, αν γινόταν μια λιτή γιορτή και βραβεύετο ο
Έλληνας φιλόζωος εθελοντής, επώνυμος και ανώνυμος.
Η ΝΕΜΕΣΙΣ θα συνεχίσει χωρίς χειροκρότημα και εκεί όπου δεν υπάρχουν φωτορρυθμικά:
δίπλα στα ζώα, στην πραγματικότητα, στους δρόμους, στα καταφύγια, στις καταγγελίες,
στις δικαστικές αίθουσες, στις νομοθετικές μάχες.
Το προχθεσιν’ο θέαμα ήταν εξαιρετικό.
Το έργο όμως παραμένει ανύπαρκτο και η κατάσταση τραγική.
Η Πανελλήνια Ομοσπονδία ΝΕΜΕΣΙΣ, για το περιβάλλον, τα ζώα, το Αντι-Κυνήγι