Ο “δάκος της ελιάς” και η θεσμική σιωπή
Όταν το ΑΚΚΕΛ μαζί με τον βουλευτή Μιχάλη Γαυγιωτάκη φέρνουν στη Βουλή όσα οι άλλοι αγνοούν
Η επίκαιρη ερώτηση του ανεξάρτητου βουλευτή Ηρακλείου Μιχάλη Γαυγιωτάκη για τις ζημιές από τον “δάκο της ελιάς” δεν ήταν τυχαία. Ήταν αποτέλεσμα τεκμηριωμένης πρότασης του Αγροτικού Κτηνοτροφικού Κόμματος Ελλάδας – ΑΚΚΕΛ, που συνεχίζει να υπερασπίζεται τους παραγωγούς όταν οι θεσμικοί φορείς σιωπούν. Η αναφορά στον Κανονισμό (ΕΚ) 1857/2006 και ειδικά στο άρθρο 10, φέρνει στο προσκήνιο ένα κρίσιμο ερώτημα: γιατί δεν ενεργοποιούνται τα ευρωπαϊκά εργαλεία αποζημίωσης;
ΑΚΚΕΛ: Από την τεκμηρίωση στην κοινοβουλευτική δράση
Δεν είναι η πρώτη φορά που το ΑΚΚΕΛ εντοπίζει θεσμικά κενά και τα μετατρέπει σε πολιτική πίεση. Η πρόταση προς τον ανεξάρτητο βουλευτή Ηρακλείου Μιχάλη Γαυγιωτάκη δείχνει ότι η ανεξάρτητη πολιτική δράση μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική από την κομματική γραμμή, όταν στηρίζεται σε πραγματικές ανάγκες των παραγωγών.
Ο “δάκος της ελιάς” ως σύμπτωμα θεσμικής ανεπάρκειας
Το έντομο Bactrocera oleae προκαλεί ζημιές που δεν καλύπτονται από τον ΕΛΓΑ. Το άρθρο 10 του Κανονισμού 1857/2006 προβλέπει κρατικές ενισχύσεις για τέτοιες περιπτώσεις. Γιατί δεν ενεργοποιείται; Ποιος αποφασίζει ότι οι παραγωγοί δεν δικαιούνται αποζημίωση;
Η σιωπή των “μεγάλων” κομμάτων
Ενώ το πρόβλημα είναι γνωστό εδώ και χρόνια, κανένα από τα μεγάλα κόμματα δεν έφερε το θέμα στη Βουλή. Χρειάστηκε η παρέμβαση ενός ανεξάρτητου βουλευτή, μετά από πρόταση του ΑΚΚΕΛ ενός εξωκοινοβουλευτικού κόμματος, για να ακουστεί η φωνή των παραγωγών. Αυτό λέει πολλά για τις προτεραιότητες του πολιτικού συστήματος.
Η θεσμική αδράνεια και η ανεπάρκεια του ΥΠΑΑΤ δεν μπορεί να συνεχιστεί. Οι παραγωγοί δεν ζητούν χάρη. Ζητούν εφαρμογή του ευρωπαϊκού δικαίου και σεβασμό στην εργασία τους.
Το ΑΚΚΕΛ απέδειξε ότι η τεκμηριωμένη πολιτική δράση μπορεί να φέρει αποτελέσματα, ακόμη και όταν προέρχεται από εκτός συστήματος δυνάμεις. Ο “δάκος της ελιάς” δεν είναι μόνο έντομο. Είναι σύμβολο της θεσμικής απουσίας και ανεπάρκειας. Και όσο η Πολιτεία κωλυσιεργεί λόγω έλλειψης γνώσεων, οι παραγωγοί χάνουν εισόδημα, αξιοπρέπεια και πίστη στους θεσμούς. Ήρθε η ώρα να ενεργοποιηθούν τα εργαλεία που ήδη υπάρχουν. Και να πάψει η γραφειοκρατία να λειτουργεί ως άλλοθι για την αδράνεια.
