Παίκτες με προσωπικότητα, ομάδα με χαρακτήρα

• Στα παιχνίδια με Ιπποκράτη και Αμμουδιά ο Πανθρακικός έδειξε ότι έχει αποκτήσει μέταλλο νικητή όπως είπε και ο προπονητής του
• Στόχος οι 4 με 5 βαθμοί στα τρία εναπομείναντα ματς-Στους 12 βαθμούς «κλειδώνει» η άνοδος, ενώ οι 11 βαθμοί παρέχουν μεν ασφάλεια, ωστόσο υπάρχει ενδεχόμενο απώλειας της ανόδου σε τριπλή ή και τετραπλή ισοβαθμία ανάλογα με τα αποτελέσματα

Στο παιχνίδι με τον Ιπποκράτη όσοι βρέθηκαν στο γήπεδο έμειναν ικανοποιημένοι από την παραγωγικότητα του Πανθρακικού σε γκολ και ευκαιρίες αλλά προβληματίστηκαν από την αμυντική λειτουργία, αφού η ομάδα της Αλεξανδρούπολης πέτυχε δύο γκολ και είχε ευκαιρίες για να κάνει τη ζημιά. Στο ματς με τον Ηρακλή Αμμουδιάς αντίθετα η αμυντική συμπεριφορά των «πρασίνων» ήταν άριστη και ο προβληματισμός αφορούσε στην έλλειψη καθαρού μυαλού στην τελικά πάσα και στην τελική προσπάθεια, που είχε ως αποτέλεσμα η  ομάδα να μείνει στο «φτωχό» 1-0 και να μην «καθαρίσει» ευκολότερα το παιχνίδι αποβάλλοντας το άγχος. Όπως και να έχει ο Πανθρακικός έχει αποκτήσει, όπως είπε και ο προπονητής του, μέταλλο νικητή και αν μη τι άλλο στη διαδικασία των μπαράζ δείχνει ότι έχει παίκτες με προσωπικότητα και ομάδα με χαρακτήρα. Από την αρχή, βέβαια, ήταν το μεγαλύτερο όνομα του ομίλου, ωστόσο αυτό θα έπρεπε να το αποδείξει και εντός γηπέδου. Πολύ περισσότερο από τη στιγμή που η εμφάνιση της ομάδας στον τελικό κυπέλλου με τη Γρατινή προκάλεσε ερωτηματικά σχετικά με τη δυναμική που θα είχε στα μπαράζ. Παρόλα αυτά, αρχικά στο εκτός έδρας παιχνίδι με τον Βύρωνα και ειδικότερα στα εντός έδρας ματς με Ιπποκράτη και Αμμουδιά ο Νίκος Μπαχαρίδης παρουσίασε ένα συμπαγές και αξιοθαύμαστο σύνολο αποτελούμενο από ένα κράμα έμπειρων και νέων παικτών, που ξέρουν τι θέλουν μέσα στο γήπεδο και πώς να το παίρνουν. Με τις εμφανίσεις και τα αποτελέσματά της η ομάδα «κέρδισε» ακόμα και αυτούς που αρχικά ήταν επιφυλακτικοί απέναντί της και πλέον όλοι είναι πεπεισμένοι ότι η επιστροφή στις εθνικές κατηγορίες είναι απόλυτα εφικτός στόχος.

Στο ματς με την Αμμουδιά το γκολ μπορεί να μην ήρθε τόσο γρήγορα όσο στο αντίστοιχο με τον Ιπποκράτη, ωστόσο η αίσθηση που είχες από το ξεκίνημα ήταν ότι η ομάδα που θα κυριαρχούσε θα ήταν ο Πανθρακικός. Υποδειγματική κάλυψη των χώρων, πάθος, πολλά τρεξίματα, παίκτες που έβγαιναν πάντα πρώτοι πάνω στην μπάλα. Ο Ηρακλής Αμμουδιάς ήταν κυριολεκτικά μια ομάδα «κομμένη στα δύο», αφού η μπάλα δεν περνούσε καθόλου από τα χαφ της. Χακάν και Σμάλης κυριάρχησαν στη μεσαία γραμμή, ενώ οι Καλογρανάς και Φουρλατάρας από τα δεξιά και οι Αντωνιάδης και Γιαννακιτσίδης από τα αριστερά συνεργάζονταν άψογα έχοντας μικρές αποστάσεις και αλληλοκαλύψεις. Αποτέλεσμα; Συνεχή γεμίσματα από την άμυνα του Ηρακλή που ήταν εύκολη λεία για τους Σαπνάρα και Σιδηρόπουλο. Από την άλλη, οι Βάσκος και Αμέτ Ερκάν αποτελούσαν μόνιμη πηγή κινδύνων για τους αντίπαλους αμυντικούς με αποκορύφωμα την ατομική προσπάθεια και το κερδισμένο πέναλτι-γκολ του πρώτου. Οι λανθασμένες επιλογές στην τελική πάσα και ο αντίπαλος γκολκίπερ ήταν οι βασικοί λόγοι που το σκορ δεν πήρε μεγαλύτερες διαστάσεις, ενώ στο τελευταίο 20λεπτο οι γηπεδούχοι έδωσαν περισσότερο χώρο λόγω και της κούρασης αλλά κράτησαν σχετικά εύκολα το μηδέν.

Η λογική λέει ότι με επτά βαθμούς και έχοντας κάνει το ρεπό του ο Πανθρακικός χρειάζεται 4 με 5 βαθμούς για να κλειδώσει μία από τις τρεις πρώτες θέσεις. Ανάλογα με τα αποτελέσματα η άνοδος ίσως κριθεί ακόμα και σε τετραπλή ισοβαθμία στους 11 βαθμούς οπότε για να είσαι σίγουρος πρέπει να πας στους 12. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι, για να μην εξαρτάσαι από κανέναν, θέλεις είτε δύο νίκες στα τρία ματς είτε μία νίκη και δύο ισοπαλίες. Με θετικό αποτέλεσμα την Τετάρτη στη Χαλάστρα στο δυσκολότερο ίσως ματς των μπαράζ με τον Καμπανιακό ο Πανθρακικός θα αγγίξει την άνοδο. Έστω κι αν με ήττα δε χάνεται τίποτα, η ομάδα έδειξε ότι έχει την εμπειρία και την  ψυχολογία για να αντέξει στην πίεση αυτού του αγώνα.

 

ΥΓ1: Από το Γενάρη του 2017 που η ομάδα έπαιξε για τελευταία φορά σε επαγγελματική (και εθνική) κατηγορία έχουν περάσει πέντε χρόνια. Ο φίλαθλος κόσμος της Κομοτηνής… κουράστηκε από την απραξία και θέλει η πόλη να αποκτήσει και πάλι ποδοσφαιρικό παλμό. Το απέδειξε και την Κυριακή και θα φανεί τόσο στο εκτός έδρας ματς με τον Άρη Πετεινού όσο και στο τελευταίο εντός με την Προσοτσάνη.

ΥΓ2: Καλή η προσπάθεια με την κερκίδα στο πέταλο από τους παίκτες των Ακαδημιών και τους μαθητές. Πρέπει να συνεχιστεί με το βλέμμα και στην επόμενη σεζόν εφόσον με το καλό η ομάδα ανεβεί.

ΥΓ3: Εύλογος ο προβληματισμός με το τι θα γίνει από πλευράς μπάτζετ εφόσον η ομάδα παίξει στη Γ’ Εθνική. Ωστόσο, αυτό που προέχει είναι να επιτευχθεί ο στόχος της ανόδου. Μετά υπάρχει χρόνος για τον σχεδιασμό της επόμενης σεζόν.

Γ. Κεσόπουλος