Πίσσα και πούπουλα

Πίσσα και πούπουλα

Υπήρξε μέθοδος τιμωρίας και εξευτέλισης στην Αγγλία και στη Β. Αμερική του 18ου – 19ου αιώνα. Σε μια τυπική φάση με πίσσα και πούπουλα, το άτομο ήταν γυμνό από τη μέση και πάνω και μια ποσότητα καυτής πίσσας χυνόταν στο σώμα του ενώ ήταν ακινητοποιημένος. Στη συνέχεια το θύμα σπρωχνόταν σε ένα σωρό από φτερά, έτσι ώστε να κολλήσουν τα φτερά στην πίσσα. Φυσικά ύστερα, το θύμα δεμένο έβγαινε σε κοινή θέα στην πόλη για να ταπεινωθεί πλήρως. Χαρακτηριστική τιμωρία που συναντάται κατά κόρον στα κόμιξ Λάκυ Λιούκ (ή Λούκυ Λουκ αν προτιμάτε). Ε, να, κάτι τέτοιο θα ταίριαζε στην Ελλάδα σήμερα, καθότι όπως έχει γίνει κατανοητό, δικαιοσύνη δεν υπάρχει, ή μάλλον υπάρχει για του κακόμοιρους και όσους δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Για τους μεγαλόσχημους, τους κοτζαμπάσηδες και τους υποτακτικούς τους στην πολιτική ζωή, η δικαιοσύνη είναι κάτι σαν πλυντήριο για τις πράξεις τους. Και να φτάσουν εκεί, αποδίδονται ξεπλυμένοι στην κοινωνία και δεν μπορείς να πεις και κάτι, θα σε πάνε αυτοί στα δικαστήρια.

Καλά, θα πείτε, γίνονται αυτά σε αστική δημοκρατία; Αν γίνονται… της αστικής δημοκρατίας δεν ήταν ο νόμος 4000; Δηλαδή, τι περισσότερο είναι η πίσσα και τα πούπουλα από το κούρεμα με την ψιλή και ο εξευτελισμός με την περιφορά των τεντιμπόηδων; Στα σοβαρά τώρα, όχι πως τα παραπάνω είναι και τόσο αστεία, εδώ τους έπιασαν με την γίδα στην πλάτη, αναφορικά των υποκλοπών και τα παλληκαράκια με πρωτοστάτη τον πρωθυπουργό, θέλουν να βγουν και από πάνω. Με το πετρέλαιο στα 90 δολάρια το βαρέλι, η τιμή στην αντλία θα έπρεπε να είναι 1,75 το πολύ και είναι στα 2 ευρώ. Ναι, γιατί μπήκε πλαφόν στο κέρδος των πρατηριούχων, αλλά όχι και στων διυλιστηρίων. Οι ραντιέρηδες της ενέργειες χρεώνουν ότι τους κατέβει, με το κράτος να μην αντιδρά, τουναντίον να του χρηματοδοτεί με ποσά που μπορεί να φτάσουν και τα 10 δις, με τα οποία θα μπορούσε να στηριχτεί ο παραγωγικός ιστός της χώρας. Στο «Ελληνικό» της επαρχίας της Αθήνας, το οποίο θα γινόταν το μεγαλύτερο πάρκο στην Ευρώπη, τώρα ξεφυτρώνουν καζίνο και «ουρανοξύστες». Με το έτσι θέλω και το έτσι γουστάρω.

Και μπροστά σε όλα αυτά, οι δήθεν ανεξάρτητες αρχές σφυρίζουν αδιάφορα, ενώ κάποιοι από τον πολιτικό κόσμο κάτι προσπαθούν να ψελλίσουν, αλλά το καταπίνουν, καθότι ο ραγιαδισμός έχει γίνει θρησκεία. Αν δεν είσαι ραγιάς απέναντι στους ντόπιους κοτζαμπάσηδες, αλλά και στους ξένους πραγματικούς ιδιοκτήτες της χώρας, δεν πας μπροστά. Ελπίδα πάντως υπάρχει… Χοντρές κουβέρτες να αγοράσουμε για τον χειμώνα και έρχονται τα μάστερ σεφ και τα σεξουαλικά ριάλιτι να μας ψυχαγωγήσουν, ενώ για την ενημέρωση μας θα φροντίσουν και πάλι ο Τύπος και τα ΜΜΕ των εφοπλιστών και των άλλων φιλάνθρωπων εκατομμυριούχων Ελλήνων. Α και κάτι τελευταίο… Εν μέσω κυρώσεων, 112% αυξήθηκαν, στο εξάμηνο του 2022, οι ελληνικές εισαγωγές από Ρωσία, προφανώς το πετρέλαιο τις αύξησε, εκτός και αν επειδή έχουμε πολλά λεφτά το ρίξαμε στο χαβιάρι, ενώ οι εξαγωγές μειώθηκαν κατά 30%. Δουλεύουν οι κυρώσεις…

Τουρίστες, έστω και με το ζόρι

Ο Ποπολάρος δεν είναι μόνο λόγια, είναι και εποικοδομητικές προτάσεις. Στο πλαίσιο λοιπόν της συζήτησης που άνοιξε, άλλη μια φορά, για τον τουρισμό, κατόπιν ώριμου σκέψεως (και όχι «μουσκέψεως» που έλεγε ο Βουτσάς) ο Ποπολάρος καταθέτει την πρόταση του και …γαία πυρί μιχθήτω. Λοιπόν, από του χρόνου, όταν θα μαζεύονται εκατοντάδες τα αυτοκίνητα με Βούλγαρους και Ρουμάνους στα φανάρια για να μπουν στην Εγνατία, καθώς κατεβαίνουν τον κάθετο άξονα, η τροχαία αντί να στον στέλνει απέναντι, θα τους εκτρέπει δεξιά προς Κομοτηνή. Μέχρι να καταλάβουν ότι πάνε σε λάθος θα έχουν φτάσει κοντά στο νοσοκομείο, αρκεί βέβαια στα φανάρια να υπάρχει «πράσινο κύμα» ώστε να μην σταματούν. Ε, μετά, θα πουν, «ήρθαμε ως εδώ, δεν πάμε να δούμε και την πόλη…». Νάτα τα ρεύματα του τουρισμού… Και βέβαια και τίποτα να πάρουν, μόνο την σκόνη από το ταξίδι που θα αφήσουν, κέρδος θα είναι, έτσι δεν λέμε;

Φίλοι Κίρκοβου: τι θα γίνει με την καθίζηση;

Εντάξει, τα αργούμε λίγο τα έργα, κυρίως αυτά της επιδιόρθωσης, στην περίπτωση όμως του κάθετου άξονα, αυτή η καθίζηση του οδοστρώματος έχει χρόνια που μας ταλαιπωρεί. Και πάλι ο «Σύλλογος φίλων Κίρκοβου» παίρνει την πρωτοβουλία να αιτηθεί την άμεση επιδιόρθωση του οδοστρώματος στο συγκεκριμένο σημείο, καθότι μια μέρα θα απογειωθεί κανένα αυτοκίνητο και το βγάλουμε από τα γειτονικά χωράφια. Ευτυχώς δε που δεν κατεβαίνουν τον κάθετο πολλοί μοτοσικλετιστές… Οι πινακίδες στο σημείο, ήταν για τους πρώτους 1-2 μήνες, μετά, στα σοβαρά κράτη, φτιάχνουν τον δρόμο. Δηλαδή να αφήνουμε τους φίλους μας τους Βούλγαρους να ταλαιπωρούνται, έτσι θα συσφίξουμε τις σχέσεις μας με τους γείτονες; Όλα ο «Σύλλογος φίλων Κίρκοβου» πιά…

Ελληνικό το νέο Σινικό τείχος

Νότης Μηταράκης: Ο φράχτης του Έβρου θα επεκταθεί κατά 80 χλμ. Και γιατί να σταματήσουμε εκεί, ας τον προχωρήσουμε προς τα πάνω, στα σύνορα της Ρωσίας μέχρι την Αρκτική θάλασσα. Κάπως έτσι θα μείνουμε στην σωστή πλευρά της ιστορίας, εγκαθιστώντας ξανά το σιδηρούν παραπέτασμα. Αυτό θα είναι το νέο Σινικό τείχος, να το βλέπουν οι εξωγήινοι από φεγγάρι και μαθαίνουν τι πάει να πει νεοέλληνας. Θα αποκλείσουμε δε μια και καλή τους Ρώσους στα μέρη τους, να μην έρχονται και μολύνουν την πολιτισμένη Ευρώπη. Άσε που θα ανοίξουν ένα σωρό δουλειές, χιλιάδες νέες εργασίας, ευημερία για όλους, τώρα που βγήκαμε και από τα μνημόνια και την επιτήρηση. Και επειδή θα έχουμε πλέον την τεχνογνωσία να πάμε και σε άλλες ηπείρους, για παράδειγμα να αναλάβουμε εμείς τον φράχτη ανάμεσα σε ΗΠΑ και Μεξικό.

Γιατί όχι με monorail ή τραμ οι φοιτητές;

Οι αυξήσεις στο πετρέλαιο αποτρέπουν το ενδιαφέρον για την ανάληψη του μεταφορικού έργου φοιτητών από και προς τις πανεπιστημιουπόλεις Κομοτηνής και Ξάνθης, για τους τέσσερις τελευταίους μήνες του έτους. Τώρα, εδώ που τα λέμε, για το Πανεπιστήμιο, την ανώτατη βαθμίδα εκπαίδευσης, η μεταφορά των φοιτητών θα έπρεπε να γίνεται αλλιώς, με ότι πιο σύγχρονο μέσο υπάρχει και θα μπορούσε, με τα χρήματα που διατίθενται κάθε έτος, παραμένοντας δωρεάν. Πως; Με Monorail ηλεκτρικό, ή τουλάχιστον με τραμ, μέσα τα οποία έχουν υψηλή χρηματοδότηση από την ΕΕ. Και φυσικά, δεν θα την έχαναν την δουλειά τους οι μεταφορείς φορείς της περιοχής, αυτοί θα αναλάμβαναν την διαχείριση του νέου μέσου.