Σαμοθράκη: Το ελληνικό νησί που αποθεώνει το Αμερικανικό CNN- Το αποκαλεί “οπτασία πρασίνου”

Σαμοθράκη: Το ελληνικό νησί που αποθεώνει το Αμερικανικό CNN- Το αποκαλεί “οπτασία πρασίνου”

To αμερικανικό κορυφαίο τηλεοπτικό δίκτυο CNN για μια ακόμη φορά επιφυλάσσει ύμνους για ένα ελληνικό νησί. Ο λόγος για τη Σαμοθράκη την οποία το CNN χαρακτηρίζει οπτασία πράσινου, ενώ παράλληλα δίνει τις συμβουλές του για το τι πρέπει να κάνετε, πού πρέπει να πάτε και τι να φάτε, εάν επισκεφθείτε το νησί.

Το ελληνικό νησί της Σαμοθράκης είναι ένα όραμα με πράσινο χρώμα. Οι απόκρημνοι βράχοι του όρους Σάος, του ψηλότερου βουνού του νησιού στα 5.285 πόδια (1.611 μέτρα), δίνουν τη θέση τους σε απαλές πλαγιές που καλύπτονται από παράξενα πλατάνια, δάση βελανιδιάς και μεγαλοπρεπείς κέδρους.

Τροφοδοτούνται από τα καθαρά νερά τριών ποταμών, ευδοκιμούν σπάνια και ενδημικά φυτά. Τα λαχανικά ευδοκιμούν στα χωράφια γύρω από το λιμάνι της Καμαριώτισσας κοντά στο δυτικό άκρο του νησιού, ενώ ελαιόδεντρα και ηλιακά πάνελ πλαισιώνουν βεράντες λαξευμένες κατά μήκος της νότιας ακτογραμμής.

Βρίσκεται στο Αιγαίο Πέλαγος κοντά στα βορειοανατολικά σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία — το νησί βρίσκεται σε μικρή απόσταση με το πλοίο από την Αλεξανδρούπολη στην ηπειρωτική χώρα — η Σαμοθράκη ήταν κάποτε γνωστή στον αρχαίο κόσμο για το θρησκευτικό της ιερό. Σήμερα αποτελεί πόλο έλξης για τους οικοτουρίστες. Εδώ είναι μερικά από τα κυριότερα σημεία του.

Ένα νησί με «νεαρά πόδια»

Τα Θέρμα στη βόρεια ακτή, είναι μια καλή βάση για να εξερευνήσετε το νησί. Τα περισσότερα καταλύματα εδώ είναι απλά, εστιάζοντας στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επαφή με το περιβάλλον. Ποιος χρειάζεται την πολυτέλεια όταν υπάρχει ένας κολπίσκος που παίζει μια συμφωνία έξω από το παράθυρό σας;

Η φύση είναι αυτό που έχει να κάνει, σύμφωνα με την Καλιόπη Παρσέλια, ιδιοκτήτρια των Parselias Studios για περισσότερα από 30 χρόνια. «Η Σαμοθράκη είναι ένα διαφορετικό νησί», λέει. “Έχετε καταπράσινα δάση, ποτάμια, καταρράκτες και οι άνθρωποι έρχονται να περπατήσουν στο βουνό και κάποιοι λατρεύουν τη θάλασσα. Είναι ένα παρθένο νησί.”

Ο Παρσέλιας διευθύνει το B&B για περισσότερα από 30 χρόνια και αρχικά οι καλεσμένοι τους ήταν κυρίως ελληνικές οικογένειες με λίγους Γερμανούς. «Αλλά τώρα έχουμε ανθρώπους από όλη την Ευρώπη», λέει. Με μια μόνο επιφύλαξη: «Νέοι, γιατί η Σαμοθράκη χρειάζεται νεαρά πόδια για περπάτημα».

Πολλοί από αυτούς επιλέγουν να μείνουν στο Camping Varades, ακριβώς δίπλα στη θάλασσα, που πήρε το όνομά του από τους «βαράδες», ένα είδος κυψέλης μέσα σε κούφια δέντρα, εξηγεί ο διευθυντής Αναστάσιος Βαβούρας. Οι μέλισσες λειτουργούν ως συνεταιρισμός φυσικά και το κάμπινγκ ανήκει συλλογικά σε επτά άτομα. Στόχος τους, λέει, είναι να προσφέρουν στους επισκέπτες «έναν εναλλακτικό τρόπο να περάσουν τις διακοπές τους εδώ… εστιασμένες σε ορεινές δραστηριότητες, σε ένα ήσυχο, πιο ελεύθερο περιβάλλον».

Η πλειοψηφία των κατασκηνωτών είναι Έλληνες 20 και 30 ετών, όπως ο Γιάννης Τσακιλτσίδης, μαθητής από την ηπειρωτική χώρα στην πρώτη του επίσκεψη στο νησί. «Μπορείτε να εντοπίσετε κατασκηνωτές όλων των ηλικιών, εδώ για να ζήσετε μια πιο ανενόχλητη και πιο αδιάλυτη θέα της Ελλάδας», λέει.

Ο Τσακιλτσίδης έχει έρθει εδώ για πεζοπορία. Αρχαία μονοπάτια διασχίζουν τα βουνά και οι πεζοπορίες ποικίλλουν από κατάλληλες για αρχάριους έως πιο σοβαρούς πεζοπόρους.

Πεζοπορίες στο ποτάμι και πισίνες με καταρράκτες

Το νησί Είναι γνωστό για τις «βαθρές» ή τις πισίνες του με καταρράκτες.

Σε όλη τη βόρεια Σαμοθράκη, καταρράκτες καταρράκτες πάνω από λείους βράχους σχηματίζουν βάθρες , φυσικές πισίνες ποταμών. Τα τρία στον ποταμό Τσιβδογιάννη, λίγο έξω από τα Θέρμα, είναι τα πιο εύκολα προσβάσιμα. Είναι αδύνατο να αγγίξεις το κάτω μέρος της πρώτης βάθρας με τα πόδια σου, αλλά η Γριά Βάθρα, η δεύτερη, δεν είναι τόσο βαθιά. Οι γυμνοί χίπις φαίνονται σαν νύμφες του νερού, που γλιστρούν μπροστά από ντυμένους κολυμβητές με απορία. Περπατούν μέσα στο νερό, με λιγοστά πράγματα στοιβαγμένα στα κεφάλια τους, προτού σκαρφαλώσουν απέναντι και ανεβαίνουν σε μια βράχο στην τρίτη πισίνα.

Τρεις ακόμη βάθρες βρίσκονται σε μια πίστα που ξεκινά περίπου τρεισήμισι μίλια ανατολικότερα των Θέρμων κατά μήκος της παραλιακής οδού. Το ποτάμι που διαρρέει είναι ο Φονιάς, που ξεκινά από το όρος Σάος και χύνεται στη θάλασσα. Ο Φονιάς στα ελληνικά σημαίνει «δολοφόνος», που σίγουρα ταιριάζει στη βάναυση δύναμή του όταν το νερό ξεχειλίζει. Με ξηρό καιρό, ωστόσο, το μονοπάτι για την πρώτη βάθρα είναι ένα αρκετά εύκολο περπάτημα κάτω από μία ώρα. Οικογένειες, μερικές με νήπια, πλαισιώνουν την κοίτη του ποταμού δίπλα σε τεράστια πλατάνια, χρυσαφένιες πέτρες και γκρι πέτρες.

Στον πρώτο καταρράκτη, που ονομάζεται επίσης Φονιάς, οι άνθρωποι κάνουν ηλιοθεραπεία καθώς τα παιδιά κωπηλατούν στις ρηχές εξωτερικές λιμνούλες και οι κολυμβητές προσπαθούν να παραμείνουν ακίνητοι κάτω από τις δυνατές πτώσεις της πρώτης βάθρας. Στα μισά της όψης του βράχου υπάρχει ένα σχοινί συνδεδεμένο σε ένα δέντρο. Οι γενναίοι αιωρούνται, τύπου Ταρζάν, πριν τορπιλίσουν στα παγωμένα νερά από κάτω.

Η δεύτερη βάθρα, η Γεράνια — η οποία τροφοδοτείται επίσης από έναν καταρράκτη — είναι μια επιπλέον πεζοπορία 30 λεπτών.

Οι μοντέρνα νεαρές επιχειρούν την ανάβαση ντυμένες μόνο με μπικίνι και αθλητικά παπούτσια, αλλά οι μπότες πεζοπορίας είναι χρήσιμες. Το πρώτο τμήμα περιλαμβάνει μια απότομη ανάβαση με τη βοήθεια ενός μεταλλικού καλωδίου και, στη συνέχεια, ένα απαιτητικό ζιγκ-ζαγκ επάνω σε ένα ξηρό υδάτινο ρεύμα που οδηγεί σε μια επίπεδη στενή διαδρομή που περιβάλλει το βουνό, (μόνο μερικά από αυτά είναι περιφραγμένα). Μια σύντομη τελική κατάβαση αποκαλύπτει την ανταμοιβή σας: ένα λαμπερό ιριδίζον πράσινο σώμα νερού. Λιβελλούλες με μπλε σώμα, μαύρες φτερούγες, που η καθεμία σημειώνεται με μια ενιαία κίτρινη κουκκίδα, ξεφεύγουν από την επιφάνεια, καθώς οι άνθρωποι συνεχίζουν ανενόχλητοι με τα τελετουργικά καθαρισμού τους.

Το μονοπάτι που οδηγεί στην Κλείδωση, τον τρίτο καταρράκτη, έχει επίσης το παρατσούκλι “δολοφόνος” και για καλό λόγο. Δεν συνιστάται.

Ορειβασία για επαγγελματίες

Η διαδρομή μετ’ επιστροφής από τα Θέρμα μέχρι την κορυφή του Φεγγάρι, όπως αποκαλούν οι Έλληνες το όρος Σάος, είναι κάτι παραπάνω από 11 μίλια αλλά σύμφωνα με τον Βάβουρα, μόνο οι «πιο τολμηροί» στοχεύουν στην κορυφή. «Είναι ένα δύσκολο μονοπάτι για να ανέβεις, αλλά υπάρχουν δομημένα μονοπάτια, ώστε να μην κινδυνεύεις, να γλιστρήσεις ή να πέσεις», λέει. Όπως πολλά μονοπάτια στο νησί, αυτό έρχεται με προειδοποιητικές πινακίδες κατά μήκος της διαδρομής. Θυμηθείτε, είστε μόνοι σας αν κάτι πάει στραβά.

Παραλίες και βαρκάδα

Η Παχιά Άμμος είναι η μοναδική αμμώδης παραλία του νησιού.

Για τους λιγότερο ενεργητικούς, υπάρχουν ιαματικά λουτρά στα Θέρμα που χρονολογούνται από τους βυζαντινούς χρόνους, καθώς και παραλίες παντού. Ο Κήπος, κοντά στην ανατολική ακτή, έχει όμορφα γαλαζωπά βότσαλα, ενώ η Παχιά Άμμος στα νότια είναι η μοναδική αμμώδης παραλία του νησιού. Οι εκδρομές με καραβάκι που ξεκινούν από την Καμαριώτισσα ή τα Θέρμα σταματούν στην παραλία Βάτος (κοντά στην Παχιά Άμμο αλλά κατά τα άλλα προσβάσιμες μόνο μέσω εξαντλητικής πεζοπορίας) και θα σας μεταφέρουν στο Κρεμαστό Νερό. Σημαίνει «κρεμασμένος καταρράκτης», με πλήρη ροή το νερό πέφτει κατευθείαν στη θάλασσα χωρίς να αγγίζει τους βράχους, εξ ου και το όνομα.

Πιο πέρα ​​γύρω από τη νότια ακτή, έντονα γκρίζοι βράχοι απλώνονται απειλητικά πάνω από τα κύματα, καλυμμένοι με κάτι που μοιάζει με ένα τεράστιο έργο αφηρημένης τέχνης. Αυτό είναι το Tis grias ta pania, ή «πλυντήριο της γριάς». Ο θρύλος λέει ότι μια μέρα ένας σφοδρός άνεμος φύσηξε το πλύσιμο μιας γυναίκας στα βράχια. Θυμωμένη με την απώλειά της έβρεξε κατάρες, μετατρέποντας τα ρούχα της σε πέτρα.

Αρχαία κατάλοιπα

Οι λάτρεις της ιστορίας φροντίζονται επίσης στη Σαμοθράκη. Το Αρσινόιο, ή Ιερό των Μεγάλων Θεών, βρίσκεται το άγαλμα της Νίκης, γνωστό ως «Φτερωτή Νίκη της Σαμοθράκης». Γλυπτό τον δεύτερο αιώνα π.Χ. και τώρα εκτίθεται στο Λούβρο, είναι ένα από τα πιο διάσημα αρχαία έργα τέχνης. Ο ναός χρονολογείται πριν από την εποχή της κλασικής Αρχαίας Ελλάδας, και κάποτε ήταν το θρησκευτικό κέντρο του Βορείου Αιγαίου. Έχει ανακατασκευαστεί μερικώς και υπάρχει ένα αντίγραφο της Nike στο μικρό μουσείο.

Χώρα

Ψηλά στο όρος Σάος, η Χώρα είναι η πρωτεύουσα του νησιού. Στην ακρόπολη που χτίστηκε τον 15ο αιώνα από τον Γενοβέζο ηγεμόνα Παλαμήδη Γατελούτσι, αξίζει να πιείτε έναν καφέ από το καφέ στη βάση του και να απολαύσετε τη θέα της πόλης. Υπάρχουν όμορφοι δρόμοι για να περιπλανηθείτε, όπου τα λουλούδια χύνονται από τα παράθυρα και τα κλαδιά δέντρων δημιουργούν θόλο πάνω από εστιατόρια και καφετέριες.

Το μικρό Λαογραφικό Μουσείο Σαμοθράκης είναι διαμορφωμένο σαν ένα παραδοσιακό χωριάτικο σπίτι, γεμάτο με θρησκευτικές εικόνες, φωτογραφίες και είδη σπιτιού. Αναζητήστε μια ρακή που μοιάζει με τεράστιο γαλοπούλα, με μια λάμπα από χαλκό και ένα μακρύ μεταλλικό ακροφύσιο συνδεδεμένο. Εκτός από τα κανονικά σουβενίρ όπως μαγνήτες και ανεμόμυλους, μπορείτε επίσης να αγοράσετε απατεώνες βοσκών.

Κατσίκες και λαχανικά

Στη Σαμοθράκη υπάρχουν παντού κατσίκια. Στο απλά ονομαζόμενο Goat Shop στη Χώρα φορούν μπλουζάκια, τσάντες και μπαντάνες. Αλλού περιπλανώνται άσκοπα στους δρόμους, στέκονται σε κλαδιά μασουλώντας ανόητα και αναζητούν τροφή ανάμεσα στις καρυδιές. «Οι κατσίκες μας είναι διάσημες σε όλη την Ελλάδα», λέει ο Παρσέλιας — αλλά όχι για τον λόγο που νομίζετε. «Βόσκουν κοντά στη θάλασσα, άρα είναι πολύ νόστιμα».

Τα καλύτερα πιάτα με κατσίκες θα βρείτε στην ενδοχώρα σε οικογενειακά εστιατόρια σε καταπράσινα δάση ή με υπέροχη θέα στο ηλιοβασίλεμα. Οι νεαροί με γυμνό στήθος συναναστρέφονται με οικογένειες πολλών γενεών, μέχρι τους αγκώνες τους με κατσικίσιο κρέας ξεβρασμένο με ποτήρια ούζο ή μπύρα Φονιάς από τη μικροζυθοποιία του νησιού. Οι ντόπιοι έχουν περισσότερους από 20 διαφορετικούς τρόπους για να προετοιμάσουν την κατσίκα. Είτε μαγειρεμένα στο φούρνο με δαμάσκηνα, μαριναρισμένα με κόκκινο κρασί είτε πνιγμένα σε κυδώνι, σχεδόν όλα στο μενού εκτρέφονται, καλλιεργούνται ή φτιάχνονται από τους ανθρώπους που σας εξυπηρετούν.

Δεν είναι όλα κρέατα, όμως — υπάρχουν υπέροχα θαλασσινά, όπως θα περίμενε κανείς από ένα ελληνικό νησί, και οι χορτοφαγικές σπεσιαλιτέ περιλαμβάνουν τη φασολάδα τσιγκίριστα, ένα στιφάδο φασολιών που ψήνεται και αφήνεται να καθίσει για μια μέρα πριν τηγανιστεί. Αρκετά εστιατόρια Therma έχουν επιλογές για vegan, συμπεριλαμβανομένων μη γαλακτοκομικών εκδόσεων της σπανακόπιτας, μιας παραδοσιακής ελληνικής πίτας που συνήθως φτιάχνεται με σπανάκι και φέτα.

Ορισμένα εστιατόρια πωλούν τα προϊόντα τους στις εγκαταστάσεις και μπορείτε να αγοράσετε τυρί, μέλι και ελαιόλαδο απευθείας από φάρμες σε όλο το νησί.

Πάρτι με τους χίπις

Οι Επισκέπτες έρχονται για να απολαύσουν τη χαλαρή ατμόσφαιρα της Σαμοθράκης.

Το βράδυ τα Θέρμα ζωντανεύουν με μια λαϊκή αγορά. Οι νησιώτες πωλούν καλοφτιαγμένα κοσμήματα χρησιμοποιώντας ημιπολύτιμους λίθους, χειροποίητες δερμάτινες τσάντες και άλλα. Οι φοβερές γυναίκες με μικροσκοπικά μπλουζάκια και οι γενειοφόροι άντρες με φαρδιά σορτς παρασύρονται αργά στην πόλη. Γευματίζουν αργά, μιλώντας ενθουσιασμένοι, πριν σιωπήσουν για να ακούσουν στοιχειωτικές ερμηνείες παραδοσιακών τραγουδιών. Σε λίγο, όλοι συμμετέχουν. Όταν το φεγγάρι είναι γεμάτο, είναι ώρα για πάρτι — φυσικά με έναν περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένο τρόπο.

Οι άνθρωποι που εργάζονται στον τουρισμό στη Σαμοθράκη έχουν μεγαλώσει εδώ και κανένας από αυτούς δεν θεωρεί δεδομένη την άγρια ​​ομορφιά της. Συνεργάζονται για να το προστατεύσουν, γιατί όπως λέει ο Παρσέλιας: “Η Σαμοθράκη έχει πολύ καλή ενέργεια. Ο κόσμος λέει ότι είναι ήρεμη. Όταν έρχονται εδώ είναι κουρασμένοι, έχουν πολλά προβλήματα. Μετά από μια εβδομάδα είναι νέοι άνθρωποι”.

Ό,τι κι αν έρχεστε — είτε είναι το περπάτημα, οι παραλίες ή το φαγητό — ξέρει ότι θα επιστρέψετε.

Πηγή: CNN, Evrosnews.gr

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
Μοιραστείτε τό