Στη Μόσχα αδέλφια Ευρωπαίοι, στη Μόσχα !
Στη Μόσχα αδέλφια Ευρωπαίοι, στη Μόσχα
Λέγεται πως το 1941 οι στρατιώτες της ναζιστικής Γερμανίας έφτασαν τόσο κοντά στη Μόσχα που με τα κιάλια έβλεπαν τους τρούλους του Κρεμλίνου, ενώ από εκεί και μετά άρχισε για αυτούς η αντίστροφη μέτρηση. Πάνω από έναν αιώνα πριν, το 1812, ο Ναπολέων κατέλαβε την άδεια Μόσχα, η πόλη κάηκε, και η Μεγάλη Στρατιά του υπέστη τεράστιες απώλειες λόγω του σκληρού χειμώνα, της πείνας και των Ρώσων, σηματοδοτώντας την αρχή της πτώσης του Ναπολέοντα. Τώρα, οι Ευρωπαίοι πολιτικοί στρατιωτικοί μας ζητούν να είμαστε έτοιμοι να θυσιαστούμε, κυρίως οι νέοι, για να αντιμετωπίσουμε την επικείμενη Ρωσική εισβολή. Του χρόνου, σε δυο χρόνια, πάντως ως το τέλος της δεκαετίας, θα μας έρθει το γένος το ξανθό να μας καταλάβει. Ποιοι τα λένε αυτά; Αυτοί που οδήγησαν την Ευρώπη να παλεύει με τα πλαστικά καλαμάκια και με καπάκια από τα πλαστικά μπουκάλια. Αυτοί που θα κάνουν τα πάντα για να μην μπουν στη φυλακή και για να πλουτήσει η πολεμική βιομηχανία της Ευρώπης, καθότι οι άλλοι βιομηχανικοί κλάδοι ετοιμάζονται για φούντο λόγω τεχνολογικής υστέρησης και ακριβής ενέργειας. Αυτοκίνητο καινούριο μπορείς να μην αγοράσεις, αλλά καινούριο άρμα μάχης σου είναι απαραίτητο για να αντιμετωπίσεις την «ρωσική εισβολή». Και αφού αντιμετωπίσουμε επιτυχώς τους Ρώσους, μετά θα βαδίσουμε με την σειρά μας στη Μόσχα. Αυτά συμβαίνουν στην Ευρώπη της αρχαίας Ελλάδας, της Αναγέννησης, της Γαλλικής και της Ελληνικής επανάστασης, του Διαφωτισμού. Τέτοια σκοτεινή εποχή, είχαμε να δούμε από τον μεσαίωνα και την Ιερά Εξέταση. Την ώρα μάλιστα που ΗΠΑ και Ρωσία φαίνεται να τα έχουν βρει, ενώ πιθανόν να ακολουθήσει και η Κίνα, στο πλαίσιο μια νέας βιομηχανικής επανάστασης, με φθηνή ενέργεια και υψηλή τεχνολογία. Εμείς βέβαια, πάντα στην πρωτοπορία, ήδη «είμαστε σε πόλεμο με την Ρωσία», έτσι όταν μπουν και οι άλλοι και μετά τη νίκη, θα είμαστε με τους νικητές, όπως στο τέλος του δεύτερου μεγάλου πολέμου, όταν ως νικητές και μάλιστα με τεράστιες απώλειες, πήραμε τα πάντα όσα δικαιούμασταν, χάρη στους συμμάχους μας. Λέτε να ακούσουμε και τέτοιες μπαρούφες στο άμεσο μέλλον;
Γράμμα στον Άγιο Βασίλη
Ε ναι, κατά πως τα είπε η κυρία Λιβεριάδου, παιδιά είμαστε και εμείς και ας έχουμε άσπρα μαλλιά, όσοι δεν τα βάφουμε, οπότε γιατί να μην στείλουμε και εμείς ένα γράμμα στον Άγιο Βασίλη και γιατί όχι, να μας τα φέρει αυτά που θα ζητήσουμε. Και τι θα ζητήσουμε, αν του στέλναμε γράμμα; Ε, πως, έχουμε πολλά… Για παράδειγμα, δρόμους χωρίς λακκούβες. Να μην βρέχει και χαλούν τα φανάρια. Να μην μπαίνουν οι κάδοι στην γωνία και δεν βλέπουν τι τους γίνεται οι οδηγοί, ούτε να τοποθετούνται πάνω στο οδόστρωμα και μικραίνουν τον δρόμο. Να πέσει η τιμή του κοτόπουλου στα δυο ευρώ και του πιτόγυρου στα τρία. Να μην αυξηθεί ο ΕΦΚ στην Βουλγαρία, ώστε να συνεχίσουμε να αγοράζουμε φθηνή βενζίνη, τσιγάρα και καπνό. Καλά, εντάξει… είπαμε Άγιος είναι, αλλά σαν πολλά του ζητάμε. Πάντως το γράμμα θα το γράψουμε και αν μέχρι τα Χριστούγεννα υπάρχουν ΕΛΤΑ, μπορεί να το λάβει.
Να το πάρουμε έξυπνο το ηλιακό παγκάκι
Το συνολικό ποσό που συγκεντρώθηκε από τη διάθεση των σκούφων και των στολών στο φετινό Santa Run Κομοτηνής ανέρχεται στα 2.640 ευρώ και με τα χρήματα θα αγοραστεί ένα ηλικιακό παγκάκι για την πλατεία Ειρήνης, όπως ανέφεραν οι διοργανωτές. Τότε να την ρίξει την ιδέα ο Ποπολάρος, να είναι έξυπνο το ηλιακό παγκάκι που θα αγοραστεί να είναι σαν αυτό της φωτογραφίας, να έχει WIFI, USB υποδοχές και κυρίως το ηλιακό πάνελ να κάνει και σκιά, να μην μας τρώει ο ήλιος. Και βέβαια, για ευνόητους λόγους, να στερεωθεί με πολλές και μεγάλου μήκους βίδες στα πλακάκια. Και αν αρέσει και είναι λειτουργικό, να βάλουμε και άλλα στην πόλη, τι μόνο ηλεκτρικά πατίνια…
Στη Βιέννη σε μονάδα καύσης πήγαν οι δήμαρχοι
Οι δήμαρχοι από την Θράκη που πήγαν στη Βιέννη και ξεναγήθηκαν στη σύγχρονη μονάδα ενεργειακής αξιοποίησης αποβλήτων (Waste-to-Energy) Spittelau, θα το κατάλαβαν πως πρόκειται για εργοστάσιο καύσης απορριμμάτων που λειτουργεί εδώ και 50 χρόνια. Μια μονάδα που μετατρέπει τα αστικά στερεά απορρίμματα σε ενέργεια (ηλεκτρική και θερμική), αποτελώντας διεθνές πρότυπο συνδυάζοντας προηγμένη τεχνολογία καύσης και επεξεργασίας καυσαερίων. Πάντως, εργοστάσιο καύσης απορριμμάτων πήγαν και μετά μην τους δούμε να διαμαρτύρονται γιατί θα γίνει μια τέτοια μονάδα στη Θράκη. Αλλά, αν είναι να γίνει σαν αυτή της Βιέννης, προς τι οι διαμαρτυρίες; Επιπλέον, γιατί δεν πήγαμε από την αρχή σε τέτοια λύση πανελλαδικά και χάσαμε τον χρόνο μας με τις μονάδες ανακύκλωσης, οι οποίες έπαιρναν φωτιά η μια μετά την άλλη; Μυστήριο θα πείτε… προσεχώς, κάτι θα μάθουμε παραπάνω, αν και πάλι οι πολίτες θα πληρώσουν το κόστος. Για την ιστορία, πριν πολλά χρόνια, την ίδια μονάδα είχαν επισκεφτεί και δημοσιογράφοι από την περιοχή της Θράκης.
Ίσως τα τελευταία ειρηνικά Χριστούγεννα
Κατά τον Γερμαναρά ΥΠΑΜ που μας είπε ότι ίσως ζήσαμε το τελευταίο ειρηνικό καλοκαίρι, να μην πει και ο Ποπολάρος πως ίσως ετοιμαζόμαστε να ζήσουμε τα τελευταία ειρηνικά Χριστούγεννα; Και θα ακολουθήσουν ίσως η τελευταία ειρηνική Πρωτοχρονιά, οι τελευταίες ειρηνικές Αποκριές και το τελευταίο ειρηνικό Πάσχα και ίσως για αυτό θέλουν οι Καθολικοί να το γιορτάσουν μαζί με εμάς τους Ορθόδοξους, καθότι μετά θα έρθουν οι Ρώσοι και ως παλαιοημερολογίτες θα μας βάλουν να τα γιορτάζουμε όλα σε διαφορετικές ημερομηνίες. Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά ο Ποπολάρος εύχεται να είναι η χρονιά που φεύγει η τελευταία σε βλακείες ηγετίσκων χαρτογιακάδων ανά την Ευρώπη. Στην φωτογραφία, πρωτοσέλιδο αγγλικής εφημερίδας για την «εκεχειρία» των Χριστουγέννων στα χαρακώματα του πρώτου μεγάλου πολέμου, το χειμώνα του 1914 κάπου στην Γαλλία. Από την επόμενη ημέρα, Γερμανοί και σύμμαχοι ξεκίνησαν πάλι να σφάζουν ο ένας τον άλλο.
