To μέλλον της χώρας οι ομογενείς και τα παιδιά της ομογένειας

Μικρή παρατήρηση:
Αυτό το άρθρο μου γράφτηκε όταν τώρα το Πάσχα ήλθαν παιδιά φίλων ομογενών από την Αμερική και Καναδά και μίλησα μαζί των.

Άρθρο του Καθηγητή Πέτρου Π. Γρουμπού, Ομότιμου καθηγητή, Πανεπιστημίου Πατρών

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ.

Πάνω απ΄όλα, ακούστε το χορευτικό και αφήστε την καρδιά σας να κτυπά όπως οι ήχοι στο τραγούδι, ακούγοντας τις ουράνιες γλυκές φωνούλες των παιδιών της Ελληνικής ομογένειας. Φυσικά δεν ξεχνάμε τα παιδιά της Χώρας μας που έχουν την ανάγκη της προσοχής μας. 

Κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει ότι η χώρα μας βιώνει δύσκολες καταστάσεις. Όσοι έχουμε επαφή με την καθημερινότητα, μιλάμε με καθημερινούς ανθρώπους και αφουγκραζόμαστε τα νέα παιδιά, δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε  ότι η κατήφεια και η έλλειψη προοπτικής είναι ένα μαύρο σύννεφο που έχει εγκατασταθεί στον ουρανό της χώρας.
Είναι μια κατάσταση ζοφερή από την οποία η χώρα πρέπει επειγόντως να βγει. Και στο σημείο αυτό δεν αρκούν οι κατ’επάγγελμα αισιόδοξοι πολιτευτές που λιβανίζουν τον “τετράστιο” εαυτόν  τους, ούτε  συστηματικοί θρηνωδοί και καταστροφολόγοι που είναι ανίκανοι να προτείνουν λύσεις.
Η χώρα έχει δεχθεί πολλά χτυπήματα. Tο πιο σημαντικό χτύπημα είναι η απώλεια  του νεανικού της δυναμικού που μετανάστευσε για να μπορέσει να βρει αλλού την τύχη του.  Είναι αυτοί οι νέοι στην πιο παραγωγική φάση της ζωής τους που λείπουν από τη χώρα.
Αυτούς τους νέους χρειάζεται η Ελλάδα για να αναγεννηθεί.  Και μιλώντας για νέους  υπάρχει μια δεξαμενή νέων ανθρώπων Ελλήνων με τους οποίους  ελάχιστοι ασχολούνται. Είναι τα  παιδιά της Ομογένειας απανταχού της γης.
Είναι ένα κοινό που πρέπει να κερδίσει την προσοχή μας. Είναι ένα δυναμικό που μπορεί να αποτελέσει την χρυσή εφεδρεία του Έθνους μας, γιατί όχι και της χώρας μας.
Έχουμε ακούσει πολλές φορές: η Ελληνική ομογένεια είναι μια δεύτερη Ελλάδα. Ως Απόδημος Ελληνισμός ή Ελληνική Ομογένεια χαρακτηρίζεται το σύνολο των εκπατρισμένων Ελλήνων που  εγκαταστάθηκαν, μόνιμα σε χώρες ή περιοχές εκτός του εθνικού χώρου. Αυτοί και τα παιδιά των εξακολουθούν να συντηρούν, σε επίπεδο συλλογικό ή και ατομικό, τις ιστορικές, υλικές, πολιτιστικές και συναισθηματικές του σχέσεις με τη χώρα της άμεσης ή της παλαιότερης καταγωγής του. Το πιο σημαντικό είναι ότι ο απόδημος Ελληνισμός έχει κάνει κτήμα του την Ελληνική Ιστορία από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα. Γνωρίζουν πολύ καλά, τι έχει προσφέρει στον ανθρωπότητα ο ελληνικός πολιτισμός. Έχουν γραφτεί πολλά άρθρα για αυτό το θέμα και δεν είναι σώφρων να επεκταθώ σε αυτό το θέμα. Θα σας αφήσω να ακούσετε το  “Χώρα Ελλάδα Μας Γλυκιά” (Χορευτικό) από τα παιδιά των ομογενών μας και μετά ας αναλάβει ο καθένας το δικό του χρέος όχι μόνο προς τους προγόνους μας αλλά και την ευθύνη μας απέναντι σε όλα τα παιδιά των ομογενών μας. Με τη γλυκιά τους αθώα και ουράνια φωνή, μας κάνουν υπερήφανους αλλά παράλληλα μας θέτουν προ των ευθυνών μας. Εμπρός λοιπόν πάμε:

 “Χώρα Ελλάδα Μας Γλυκιά” (Χορευτικό)

Λίγη ιστορία για αυτό το μαγευτικό τραγούδι.
Αυτό το τραγούδι περικλείει την αγάπη των μαθητών και όλων εμάς για την Ελλάδα μας. Είναι αποτέλεσμα μιας συλλογικής προσπάθειας πολλών ανθρώπων και ειδικά από μαθητές και μαθήτριες Έντεκα Ελληνικών Σχολείων από 5 Ηπείρους και 9 Χώρες. Ως ιδέα και πρωτοβουλία, ξεκίνησε από το Ελληνικό Σχολείο του Βουκουρεστίου “Αθηνά”  και τους μαθητές της Ε’ & ΣΤ’ τάξης του Δημοτικού και την δασκάλα τους, κυρία Μπασίνα Βασιλική. Η πρώτη στροφή γράφτηκε από το Ελληνικό Σχολείο του Βουκουρεστίου “Αθηνά” και σε αυτό το ταξίδι, κάθε ένα από τα 11 Σχολεία που συμμετείχαν, έγραφε την δική του στροφή.  Συνοδεύεται χορευτικά από τους μαθητές και μαθήτριες που το έγραψαν  από τα Ελληνικά Σχολεία της Ελλάδας και του Εξωτερικού.

Στις μέρες μας, στην αρχή του εικοστού πρώτου αιώνα, όπου το όραμα της αλόγιστης
παγκοσμιοποίησης, της κατανάλωσης και της αλλοτρίωσης, τείνει να ταυτισθεί με την καθημερινή συμπεριφορά και να αλλάξει την ιδιοσυστασία μας ως «άνθρωποι» και μέλη αυτού του πλανήτη, ο «Ελληνισμός», διατυπωμένος εδώ και 4,0 χιλιάδες χρόνια, καίριος και επίκαιρος έρχεται να μας ευαισθητοποιήσει δυναμικά και συνάμα να καθορίσει την στάση μας απέναντι στα «παγκόσμια» σημεία των καιρών. Τα παιδιά των ομογενών στέκονται ψηλά στις ιστορικές τους ευθύνες έναντι του Ελληνισμού. Είναι καιρός το πνεύμα της ομογένειας να εμβολιάσει και την νεολαία μας εντός τη χώρας.

Καιρός να σηκώσουμε τα μανίκια και να αναλάβουμε και τις δικές μας ευθύνες.
Και για να σας προβληματίσω ακόμη περισσότερο να σας θυμίσω λίγους  στίχους του ποιητή μας Κωστή Παλαμά (που έγραψε και τον ολυμπιακό ύμνο που ακούγετε σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη μας).

...Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες,

ό,τι είστε, μην ξεχνάτε,

δεν είστε από τα χέρια σας

μονάχα, όχι. Χρωστάτε

και σε όσους ήρθαν, πέρασαν,

θα “ρθούνε,  θα περάσουν.

Κριτές, θα μας δικάσουν

οι αγέννητοι, οι νεκροί…

Ολόκληρο το ποίημα (γράφτηκε το 1925)

ΖΗΤΩ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΛΕΒΕΝΤΕΣ ΚΑΙ ΛΕΒΕΝΤΙΣΣΕΣ