Υπάρχει λύση για το «Σισμανόγλειο»

Υπάρχει λύση για το «Σισμανόγλειο»

Ακριβώς, έτσι όπως τα περιγράφει η φωτογραφία γίνονται τα πράγματα. Διαφορετικά, θέλουμε χρόνια διαβούλευσης, αφού άλλωστε δεν ξέρουμε τι θέλουμε και στο τέλος, μια τρύπα στο νερό. Λοιπόν, θέλουμε να αξιοποιηθεί το «Σισμανόγλειο» όταν το νοσοκομείο Κομοτηνής πάει στην δωρεά Νιάρχου; Μάλλον θέλουμε, οπότε για να μην το παρατραβάμε, έκανε ο Βαγγέλης ο Λίτσος μια πρόταση, καλή πρόταση. Την παίρνουμε, την βελτιώνουμε την κοστολογούμε, πόσα θα κερδίσει η αυτοδιοίκηση από την μεταφορά στο «Σισμανόγλειο» υπηρεσιών, προσδιορίζουμε τις προς την μεταφορά υπηρεσίες, υπολογίζουμε και το κόστος και φυσικά, πασπαλίζουμε την πρόταση με την επισήμανση πως αποτελεί την τελευταία ευκαιρία να αναπνεύσει η Κομοτηνή και κυκλοφοριακά. Πάμε Αθήνα, ζητάμε αρμοδίως το κτήριο και τον χώρο, λέμε πως έχουμε και τις πλάτες του Τραμπ και όταν το 2027 ξεκινήσει η μεταφορά του νοσοκομείου, θα ξεκινήσει και η μεταφορά των υπηρεσιών. Αρχές του 2028, θα ζούμε σε μια καλύτερη πόλη. Αλήθεια, είστε αισιόδοξοι πως μπορούν να εξελιχθούν έτσι τα πράγματα; Μόνον αν στείλει ο Τραμπ τους πεζοναύτες…

Κάμερες και αισθητήρες στα φανάρια

Εντάξει, ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα δεν θα είχαμε προβλέψει ότι η διασταύρωση για Εγνατία και κάθετο άξονα προς Βουλγαρία θα ήταν ένα τμήμα οδού με τεράστια κυκλοφοριακή κίνηση το καλοκαίρι. Τώρα όμως γνωρίζουμε και ξέρουμε τι θα γίνεται κάθε χρόνο. Προχθές, η ουρά προς τον κάθετο άξονα, ήταν 300 μέτρα πάνω στην έξοδο της Εγνατίας και για να περάσεις τα φανάρια προς Κομοτηνή, Ροδίτη ή Βουλγαρία, έκανες 30 λεπτά. Το ίδιο, ενίοτε συμβαίνει και αντίστροφα. Και ναι, η Τροχαία σώζει συχνά την κατάσταση, αλλά δεν αρκεί. Στην δεκαετία της Τεχνητής Νοημοσύνης ζούμε και κάπως αλλιώς πρέπει να δίνουμε λύσεις. Πόσο δύσκολο είναι να μπουν κάμερες και η Τροχαία να ελέγχει την κυκλοφορία στις δυο πλευρές της διασταύρωσης. Και φυσικά, πόσο δύσκολο είναι να έχουμε αισθητήρες στα φανάρια και αντί να τρέχουν οι τροχαίοι να ξεμπλοκάρουν τις ουρές, να γίνεται από μακριά με την ρύθμιση της συχνότητας της λειτουργίας των φαναριών;

Κακόγουστη επίδειξη πολιτικής πλέον η ΔΕΘ

Όποιος πήγε στην ΔΕΘ, ή τουλάχιστον είχε την περιέργεια να μπει στην ιστοσελίδα της έκθεσης και να δει τις συμμετοχές, θα διαπίστωσε ότι στην πλειοψηφία τους είναι υπουργεία, οργανισμοί υπουργείων, κάτι παρακλάδια υπουργείων, εποπτευόμενοι από το κράτος άμεσα ή έμμεσά, Οργανισμοί και επιχειρήσεις, τράπεζες και ολίγες επιχειρηματικές συμμετοχές. Επιπλέον για πρώτη χρονιά έλειπε η τιμώμενη χώρα της έκθεσης. Και ποια να ήταν άραγε η Ρωσία, η Κίνα, η ΗΠΑ ή το Ισραήλ. Κυβέρνηση και κράτος, αλλά και συνολικά το πολιτικό σύστημα, μεταφέρθηκαν για λίγες ημέρες στην Θεσσαλονίκη, χωρίς λόγο. Γινόταν και παλιά, αλλά τότε υπήρχε η Έκθεση, σήμερα σχεδόν απουσιάζει. Και από τουρίστες, ούτε λόγος να γίνεται. Καλύτερες είναι οι κλαδικές εκθέσεις, με εκθέτες, εμπορικούς αντιπροσώπους και επισκέπτες που κάτι έχουν να δουν. Α, ναι υπήρχε και το Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης, το οποίο είχε στηθεί στα πρότυπα του Φεστιβάλ του Σαν Ρέμο. Υπήρχαν πολλά να δεις, να γευτείς, να θαυμάσεις. Τώρα μόνο πολιτικοί καλά προστατευμένοι που ούτε να τους αγκαλιάσουμε δεν μπορούμε για να τους δείξουμε πόσο τους αγαπάμε. Δεν πρόκειται για έκθεση, αλλά για μια επίδειξη πολιτικής, κακόγουστη και αχρείαστη. Εντωμεταξύ, αν όσα είχαν λεχθεί στις ΔΕΘ για την Θεσσαλονίκη είχαν γίνει, παράδεισος θα ήταν η πόλη.

Στη σφιχτή αγκαλιά της εσωστρέφειας

Στην Ξάνθη ολοκλήρωσαν άλλη μια πετυχημένη εκδήλωση των Γιορτών Παλιάς Πόλης, στην Κομοτηνή γεμίσαμε ξανά την άδεια πλατεία με τραπεζοκαθίσματα. Στην Αλεξανδρούπολη έχουν πλέον μια πετυχημένη έκθεση, στην Κομοτηνής έχουμε ένα χορταριασμένο εκθεσιακό κέντρο. Μέχρι και στις Φέρες διοργάνωσαν μόλις, μια ακόμη Πανέβρια Αγροτική Έκθεση, στην Κομοτηνή αλλάζουμε τα πλακάκια γιατί αυτό μπορούμε να κάνουμε. Ναι, θα μπορούσαμε και εμείς να ξεκινήσουμε μια αγροτική έκθεση στις Σάπες, να επαναφέρουμε την έκθεση Κομοτηνής ως κλαδική τροφίμων-ποτών στην ΒΙΠΕΚΟ, αλλά δεν βαριέσαι, έρχονται πάλι οι φοιτητές θα πληρωθούν τα ενοίκια, θα πέσει χρήμα στην αγορά καφέδες, πιτόγυρα, νυχτερινή διασκέδαση. Α, θα πούμε και κανένα αστείο, πως θα αναπτύξουμε τον τουρισμό. Η εσωστρέφεια έχει τόσο σφιχταγκαλιάσει την πόλη που αργοπεθαίνει, με τους κατοίκους της να πέφτουν από λακκούβα σε χαρακώματα στους δρόμους της. Η ανάταση για την Κομοτηνή, αν έρθει, θα πάρει πολλά χρόνια, δεκαετίες.

Και τι να ανοίξουν οι νέοι, εργοστάσια !;

Αυτό πάλι… ότι ατομικές επιχειρήσεις σε εστίαση ή εμπόριο ανοίγουν οι νέοι επαγγελματίες και στην Ροδόπη… Δηλαδή, τι να ανοίξουν, εργοστάσια; Αυτά τα είχαν ανοίξει άλλοι, επιτήδειοι, στην ΒΙΠΕΚΟ και είδαμε τα χαΐρια τους. Εκατό ήταν πάνω κάτω οι επιχειρήσεις που στήθηκαν στην ΒΙΠΕ και σήμερα, ελάχιστες έμειναν να λειτουργούν. Μέχρι και μέρη αεροσκαφών θα κατασκεύαζαν κάποιοι, άλλωστε το χρήμα των επιδοτήσεων έρρεε άφθονο. Και στο τέλος, μείναμε με κουφάρια. Ενώ, ανοίγεις ένα καφέ και τα πας μια χαρά. Δίνεις και εργασία σε νέους, τους μαθαίνεις και την τέχνη του καφέ, αλλά και του σερβιρίσματος. Αν το κάνεις και καφέ-μπαρ, ακόμη καλύτερα. Αν κάνεις και θεματικές βραδιές, την έπιασες την καλή. Μπορεί να ωφεληθείς και από ανάπλαση, με περισσότερα τραπεζοκαθίσματα. Προς τι μπεις στο τρυπάκι της παραγωγικότητας… Δηλαδή, ποια καλύτερη δουλειά από καφέ, σουβλατζίδικο, κρεπερί, χοτντοκάδικο… Έχουμε και τους φοιτητές που ως νέα παιδιά έχουν όρεξη… Αυτή είναι η κυρίαρχη άποψη για την επιχειρηματικότητα σήμερα στην χώρα μας. Για την άλλη την επιχειρηματικότητα, φροντίζουν οι κοτζαμπάσηδες, οι πολυεθνικές, οι μεγάλες εταιρείες που τρώνε και τα λεφτά τα ευρωπαϊκά.