Η υγεία των πολιτών δεν είναι πεδίο άσκησης των ιδεολογικών σας εμμονών

Ιλχάν Αχμέτ από το βήμα της Ολομέλειας για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας

Η υγεία των πολιτών δεν είναι πεδίο άσκησης των ιδεολογικών σας εμμονών

• Γιατρός για όλους δεν γίνεται χωρίς Γιατρούς στα Κέντρα Υγείας και στα Νοσοκομεία
• Το 90% των πολιτών δεν έχει Οικογενειακό Γιατρό και το 60% των παιδιών δεν έχει συμβεβλημένο Παιδίατρο
• Δωρεάν Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας δεν γίνεται με τους πολίτες να πληρώνουν από την τσέπη τους για όλα

 

Στην Ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε ο βουλευτής Ροδόπης με το Κίνημα Αλλαγής κ. Ιλχάν Αχμέτ στο πλαίσιο της συζήτησης του νομοσχεδίου του Υπουργείου Υγείας με τίτλο: «Γιατρός για όλους, ισότιμη και ποιοτική πρόσβαση στις υπηρεσίες του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας και στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και άλλες διατάξεις».

Ο βουλευτής Ροδόπης τόνισε πως η εικονική πραγματικότητα που το φιλικό προς την κυβέρνηση μιντιακό σύστημα έχει επιχειρήσει να δημιουργήσει γύρω από το νομοσχέδιο δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια, καθώς στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα νομοσχέδιο «έκθεση ιδεών».

«Έχουμε στα χέρια μας μία ωραία περιγραφή των όσων χρειάζονται οι πολίτες από ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας, μία παρουσίαση χωρίς στρατηγική, χωρίς πραγματικές λύσεις, χωρίς χρονικό ορίζοντα υλοποίησης. Οι εκθέσεις ιδεών, όμως, όσο καλές και αν είναι δεν λύνουν τα προβλήματα, αλλά τα συντηρούν», είπε χαρακτηριστικά.

Ο Ιλχάν Αχμέτ κατηγόρησε την Κυβέρνηση πως επί 33 μήνες αντιμετωπίζει το Εθνικό Σύστημα Υγείας με διαχειριστικά νομοσχέδια που «μπαλώνουν», αλλά δεν λύνουν τα προβλήματα, χάνοντας ουσιαστικά την ευκαιρία που δημιούργησε η πανδημία για την αναδιοργάνωση του ΕΣΥ. Παράλληλα, επεσήμανε πως η γνωστή παροιμία «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει» βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή της στο συζητούμενο νομοσχέδιο, το οποίο βρίθει Υπουργικών Αποφάσεων και ΚΥΑ, για όλα τα σοβαρά ζητήματα που επιχειρεί να ρυθμίσει χωρίς, όμως, να τα εξειδικεύει και να τα συγκεκριμενοποιεί.

«Ποιο είναι το πλαίσιο συνεργασίας δημοσίου – ιδιωτικού τομέα; Που είναι οι λεπτομέρειες για τη λειτουργία των απογευματινών ιατρείων; Ποια είναι τα κίνητρα και τα αντικίνητρα για την εγγραφή σε προσωπικό γιατρό; Πως καθορίζονται οι αμοιβές των γιατρών; Και πως θα πραγματοποιηθεί η δημιουργία οργανισμών στις δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας; Απαντήσεις δεν υπάρχουν παρότι υποτίθεται πως για όλα αυτά συζητούμε σήμερα. Μας ζητάτε «λευκή επιταγή» για να τα υλοποιήσετε κάπου σε ένα αόριστο μέλλον με τον τρόπο που εσείς θα επιλέξετε», συμπλήρωσε.

Σχετικά με το πιο πολυδιαφημισμένο θέμα του νομοσχεδίου, δηλαδή τον «προσωπικό» γιατρό, ο Ιλχάν Αχμέτ ανέφερε πως ουσιαστικά έχουμε μόνο μια μετονομασία του «οικογενειακού» γιατρού, λέγοντας: «Γιατρός για όλους δεν γίνεται χωρίς Γιατρούς στα Κέντρα Υγείας και στα Νοσοκομεία. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν μόνο 800 γιατροί συμβεβλημένοι στο σύστημα. Το 90% των πολιτών δεν έχει Οικογενειακό Γιατρό και το 60% των παιδιών δεν έχει συμβεβλημένο Παιδίατρο. Δωρεάν Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας δεν γίνεται με τους πολίτες να πληρώνουν από την τσέπη τους για όλα».

«Η υγεία των πολιτών δεν είναι κομματικό θέμα, δεν είναι ένα πεδίο άσκησης των ιδεολογικών σας εμμονών», είπε ο βουλευτής με το Κίνημα Αλλαγής, συμπληρώνοντας πως η τακτική της απαξίωσης και της παρακμής των δημόσιων δομών ως ευκαιρία και παράθυρο εισόδου της ιδιωτικής αγοράς είναι εμφανής μέσα στο νομοσχέδιο.

Κλείνοντας την ομιλία του ο Ιλχάν Αχμέτ σημείωσε πως για το Κίνημα Αλλαγής η αναγέννηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας συνιστά κορυφαίο και ταυτοτικό θέμα και για αυτό το λόγο έχει διατυπώσει συγκεκριμένες προτάσεις, ενώ σταθερά διεκδικεί την αύξηση των κονδυλίων για την υγεία.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Θα ξεκινήσω με μερικούς τίτλους εφημερίδων:

«Προσωπικός γιατρός: Πώς τον αποκτά ο κάθε πολίτης»

«Προσωπικός γιατρός: Δωρεάν υπηρεσίες, εξετάσεις και κατ’ οίκον νοσηλεία»

«Οι 10 αλλαγές που θα φέρει στη ζωή μας από τον Ιούλιο ο προσωπικός γιατρός»

«Ο προσωπικός γιατρός μπαίνει στη ζωή μας»

Πρέπει να παραδεχτούμε πως η υποδοχή του συζητούμενου νομοσχεδίου από τον τύπο ήταν διθυραμβική.

Πόσο κοντά, όμως, είναι στην αλήθεια τα όσα διαφημίζουν τα πρωτοσέλιδα;

Πόσο βελτιώνει η σημερινή νομοθετική σας παρέμβαση το ταλαιπωρημένο Εθνικό Σύστημα Υγείας;

Και κυρίως:

Πόσο υποστηρίζει έμπρακτα και όχι ως σύνθημα τις «δωρεάν ποιοτικές υπηρεσίες υγείας για όλους»;

Φοβάμαι, πως η εικονική πραγματικότητα που το φιλικό προς την κυβέρνηση μιντιακό σύστημα έχει επιχειρήσει να δημιουργήσει δεν αντέχει στις απαντήσεις.

Και δεν αντέχει γιατί το κείμενο του νομοσχεδίου που έχουμε στα χέρια μας είναι μία έκθεση ιδεών, μία ωραία περιγραφή των όσων χρειάζονται οι πολίτες από ένα Εθνικό Σύστημα Υγείας, μία παρουσίαση χωρίς στρατηγική, χωρίς πραγματικές λύσεις, χωρίς χρονικό ορίζοντα υλοποίησης.

Οι εκθέσεις ιδεών, όμως, όσο καλές και αν είναι δεν λύνουν τα προβλήματα, αλλά τα συντηρούν.

Η πανδημία ήταν μία ευκαιρία για το σύστημα υγείας. Αποκάλυψε τις αδυναμίες του, τα τρωτά του σημεία, τις στρεβλώσεις του, τη χαμηλή ετοιμότητα σε κρίσεις, τις γεωγραφικές ανισότητες στην ποιότητα παροχής υπηρεσιών και τα προβλήματα πρόσβασης σε δωρεάν ποιοτικές υπηρεσίες.Δυστυχώς, αυτήν ευκαιρία δεν την εκμεταλλευτήκατε ή για να είμαστε πιο ακριβείς την είδατε ως ευκαιρία για τους ιδιώτες γιατρούς και κλινικάρχες.

Επί 33 μήνες αντιμετωπίζετε το Εθνικό Σύστημα Υγείας με διαχειριστικά νομοσχέδια που «μπαλώνουν», αλλά δεν λύνουν τα προβλήματα. Καμία μεταρρύθμιση, κανένα όραμα, καμία καινοτομία για τον πολύπαθο χώρο της υγείας.

Στο ίδιο ακριβώς πλαίσιο κινείται και το συζητούμενο νομοσχέδιο που στην ουσία αναμασά παλιές ρυθμίσεις των Ν. 4238/2014 και 4486/2017.

Και όχι μόνο.

Κύριε Υπουργέ, γνωρίζετε πως η γνωστή παροιμία «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει» βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή της στο νομοθετικό έργο μέσα από τη δευτερογενή νομοθεσία.

Το νομοσχέδιο βρίθει Υπουργικών Αποφάσεων και ΚΥΑ. Ουσιαστικά δηλαδή μας λέτε εξουσιοδοτήστε μας να υλοποιήσουμε τα όσα προβλέπονται στο νομοσχέδιο, χωρίς να εξειδικεύονται, χωρίς να συγκεκριμενοποιούνται.

Ποιο είναι το πλαίσιο συνεργασίας δημοσίου – ιδιωτικού τομέα;

Που είναι οι λεπτομέρειες για τη λειτουργία των απογευματινών ιατρείων;

Ποια είναι τα κίνητρα και τα αντικίνητρα για την εγγραφή σε προσωπικό γιατρό;

Πως καθορίζονται οι αμοιβές των γιατρών;

Και πως θα πραγματοποιηθεί η δημιουργία οργανισμών στις δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας;

Απαντήσεις δεν υπάρχουν παρότι υποτίθεται πως για όλα αυτά συζητούμε σήμερα.

Μας ζητάτε «λευκή επιταγή» για να τα υλοποιήσετε κάπου σε ένα αόριστο μέλλον με τον τρόπο που εσείς θα επιλέξετε.

Έχουμε λοιπόν έναν πολύ κακό τρόπο νομοθέτησης που από τη μία αποκαλύπτει την προχειρότητα σας και από την άλλη δημιουργεί υποψίες για σκοπιμότητες.

Και πως να μην έχουμε υποψίες όταν δεν έγινε ουσιαστικός διάλογος με κανέναν.

Η υγεία των πολιτών δεν είναι κομματικό θέμα, δεν είναι ένα πεδίο άσκησης των ιδεολογικών σας εμμονών.

Η αγαπημένη σας τακτική της απαξίωσης και της παρακμής των δημόσιων δομών ως ευκαιρία και παράθυρο εισόδου της ιδιωτικής αγοράς είναι εμφανής μέσα στο νομοσχέδιο.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Είναι γεγονός πως η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στη χώρα μας έχει ανάγκη επαναπροσδιορισμού,  αναδιάρθρωσης και ανασύστασης.

Σήμερα ο πολίτης που νοσεί βρίσκεται κυριολεκτικά μπροστά σε μία άβυσσο.

Κινείται στα τυφλά προκειμένου να βρει απαντήσεις στο πρόβλημά του. Αυτό που χαρακτηρίζει την επαφή του με τις δομές υγείας είναι η αγωνία και το άγχος, ενώ ξέρει πως στο τέλος της ημέρας θα χρειαστεί να πληρώσει ακριβά για να έχει την απαιτούμενη φροντίδα.

Ποια είναι η εικόνα σήμερα;

Υποστελέχωση, ελλείψεις σε υποδομές και υλικοτεχνικό εξοπλισμό, απουσία συντονισμού και διασύνδεσης των μονάδων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας με  τα νοσοκομεία αναφοράς και με την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Μιλάτε για Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και δεν δίνετε καμία έμφαση στην πρόληψη, αλλά και στη σοβαρή ενημέρωση των πολιτών γύρω από τα θέματα της υγείας.

Και ξέρετε αυτό εκφράστηκε στην κρίση μέσα από το αντιεμβολιαστικό κίνημα, που χρόνια τώρα υπάρχει και παραπλανά τους πολίτες.

Δεν ήρθαν από το πουθενά οι αντιεμβολιαστές.

Οι Έλληνες, πολύ περισσότερο από την συντριπτική πλειοψηφία των Ευρωπαίων, παραμένουναπροστάτευτοι και σε άγνοια μέχρι να είναι πλέον αργά για να αποφύγουν σοβαρότερα και χρόνια προβλήματα υγείας.

Μας το φωνάζουν οι σχετικές έρευνες, καθώς μόλις1,3% των δαπανών Υγείας  στην Ελλάδα αφορά προληπτικές εξετάσεις και υπηρεσίες, ποσοστό που είναι υποδιπλάσιο του μέσου όρου του 2,8% στην ΕΕ. Δεν κάνουμε όμως τίποτα.

Και πάμε τώρα στο πιο πολυδιαφημισμένο θέμα του νομοσχεδίου.

Στον «προσωπικό» γιατρό.

Τι έχουμε εδώ;

Ουσιαστικά έχουμε μια μετονομασία του «οικογενειακού» γιατρού.

Τίποτε άλλο.

Γιατρός για όλους δεν γίνεται χωρίς Γιατρούς στα Κέντρα Υγείας και στα Νοσοκομεία.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν μόνο 800 γιατροί συμβεβλημένοι στο σύστημα.

Το 90% των πολιτών δεν έχει Οικογενειακό Γιατρό και το 60% των παιδιών δεν έχει συμβεβλημένο Παιδίατρο.

Δωρεάν Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας δεν γίνεται με τους πολίτες να πληρώνουν από την τσέπη τους για όλα.

Και βέβαια, ενδιαφέρον από τους γιατρούς δεν θα υπάρξει αν δεν δοθούν ικανοποιητικές αμοιβές.

Προσπαθείτε να καλύψετε πάγιες και διαρκείς ανάγκες με συμβάσεις με ιδιώτες αντί μόνιμων προσλήψεων.

Μέχρι πότε; Δε μας λέτε.

Γι’ αυτό μίλησα για έκθεση ιδεών.

Απογευματινά χειρουργεία.

Είναι σαφές πωςο πολίτης θα αναγκάζεται να βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη, αφού θα πληρώνει για να νοσηλευτεί στα νοσοκομειακά ιδρύματα.

Πως θα υλοποιηθεί και θα επιτύχει ο θεσμός, χωρίς γιατρούς σε επάρκεια, ειδικά σε περιφερειακά νοσοκομεία;

Στον αέρα και χωρίς εξηγήσεις τα όσα αφορούν τις αμοιβές του προσωπικού, τη συμμετοχή του ασθενούς στο κόστος και πολλά άλλα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Για το Κίνημα Αλλαγής η αναγέννηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας συνιστά κορυφαίο θέμα. Γι’ αυτό και έχουμε διατυπώσει συγκεκριμένες προτάσεις και στόχους και μιλήσαμε για αύξηση των κονδυλίων για την υγεία.

Η πανδημία απέδειξε πως δεν υπάρχει η επιλογή της υποβάθμισης του ΕΣΥ.

Οι Έλληνες πολίτες έχουν δικαίωμα να έχουν δωρεάν πρόσβαση σε ένα αξιοπρεπές Εθνικό Σύστημα Υγείας.

Και αυτό δεν εξασφαλίζεται με νομοσχέδια που υπόσχονται πολλά, αλλά δεν υλοποιούν τίποτα.

Σας ευχαριστώ.