Σε κρίσιμη κατάσταση το παγοκάλυμμα της Δυτικής Ανταρκτικής – αυξάνονται οι φόβοι για κατάρρευση

 

Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα μόνιμα στρώματα πάγου στον πλανήτη, καλύπτοντας έκταση περίπου δύο εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων. Σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη, επιβεβαιώνονται προηγούμενες εκτιμήσεις που δείχνουν ότι το παγοκάλυμμα της Δυτικής Ανταρκτικής βρίσκεται κοντά σε μια «καταστροφική» κατάρρευση.

Καθώς τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα συνεχίζουν να αυξάνονται, επιστήμονες από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας προειδοποιούν ότι το παγοκάλυμμα της Δυτικής Ανταρκτικής αποδυναμώνεται σταθερά, αυξάνοντας τον κίνδυνο πλήρους κατάρρευσής του.

Σύμφωνα με τις προβλέψεις, μια τέτοια κατάρρευση θα προκαλούσε άνοδο της στάθμης της θάλασσας κατά περισσότερο από 3 μέτρα. Οι συνέπειες θα ήταν καταστροφικές: πολλές νησιωτικές και παράκτιες περιοχές σε ολόκληρο τον κόσμο θα βυθίζονταν, προκαλώντας τεράστια περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική κρίση. Παράλληλα, εκατομμύρια άνθρωποι θα αναγκάζονταν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, δημιουργώντας νέο κύμα περιβαλλοντικών προσφύγων και μια σειρά από σοβαρές επιπτώσεις σε παγκόσμιο επίπεδο.

Στην Ευρώπη, ολόκληρη η παραθαλάσσια ζώνη από το Καλαί έως τη νότια Δανία κινδυνεύει να βρεθεί κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η Ολλανδία σε μεγάλο βαθμό, η Βενετία στην Ιταλία και η πόλη Γκντάσκ στην Πολωνία θα πληγούν επίσης σοβαρά. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, αρκετές περιοχές στις νότιες πολιτείες —μεταξύ αυτών η Νέα Ορλεάνη στη Λουιζιάνα, το Γκάλβεστον στο Τέξας και τμήματα της Φλόριντα— αναμένεται να υποστούν σημαντικές επιπτώσεις.

«Ήδη παρατηρούμε ραγδαίες αλλαγές στους πάγους, τις θάλασσες και τα οικοσυστήματα της Ανταρκτικής, και αυτές προβλέπεται να επιδεινώνονται με κάθε επιπλέον κλάσμα βαθμού στην παγκόσμια θερμοκρασία», δήλωσε η Δρ. Νεριλί Άμπραμ, επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας που εκπόνησε τη μελέτη. «Η απώλεια της θαλάσσιας παγοκάλυψης αποτελεί μία ακόμη απότομη αλλαγή με αλυσιδωτές επιπτώσεις. Τα σημάδια είναι ανησυχητικά: η μείωση των πάγων και η επιβράδυνση της βαθιάς κυκλοφορίας στον Νότιο Ωκεανό δείχνουν ότι τα συστήματα αυτά είναι πιο ευάλωτα στην κλιματική θέρμανση απ’ ό,τι πιστεύαμε μέχρι τώρα».

Όπως εξηγεί ο καθηγητής Μάθιου Ίνγκλαντ, η απώλεια του θαλάσσιου πάγου αλλάζει το πώς απορροφάται και διατηρείται η ηλιακή ακτινοβολία στον ωκεανό, εντείνοντας τη θέρμανση της Ανταρκτικής. Μία από τις πιο άμεσες συνέπειες αυτής της αλλαγής αφορά τα θαλάσσια οικοσυστήματα και την άγρια ζωή της περιοχής.

πηγή ναυτεμπορικη /επιμέλεια Π&Π